Πέθανε πριν λίγες ημέρες, στις 8/3/21, ο Πρόδρομος Ιδοσίδης, ένας από τους θρυλικούς ορειβάτες των δεκαετιών 60-70.
Ο Πρόδρομος Ιδοσίδης, ξεκίνησε το βουνό με τον ΕΟΣ Αθηνών σε πολύ νεαρή ηλικία και άρχισε να ασχολείται συστηματικά με το νέο – τότε – σπορ, την αναρρίχηση. Ήδη από το 1953 τον βρίσκουμε σε σχοινοσυντροφιές με ονόματα όπως ο Μιχαηλίδης, ο Τσαμακίδης, ο Λιάγκος κ.α. που ανοίγουν διαδρομές στις ορθοπλαγιές γύρω από την Αθήνα, όπως η «Κλασική» και άλλες στο Κάτω Φλαμπούρι και αρκετές στο Άρμα. Τον επόμενο χρόνο, πάλι με Μιχαηλίδη, Λιάγκο και Τσαμακίδη, είναι η πρώτη ελληνική σχοινοσυντροφιά που ανοίγει διαδρομή στη ΒΔ του Μύτικα, την «Μιχαηλίδης – Τσαμακίδης – Λιάγκος – Ιδοσίδης” 1954 (V, 280μ).
Τα επόμενα χρόνια ο Ιδοσίδης ανοίγει διαδρομές σε πολλά βουνά και ορθοπλαγιές, με πιο εμβληματική το διάσημο «Τσεκούρι» της Γκαμήλας, το 1961. Είκοσι χρόνια μετά, το 1981, μαζί με τους Νίκο και Γιάννη Μπρόκο, ανοίγει στη Γκαμήλα (βουνό που σκαρφάλωσε πολύ) άλλη μια περίφημη διαδρομή, την «Κεντρικό Πιλιέ» (ED, 400μ.), γνωστή και ως «Των Μπρόκων». Ταυτόχρονα, ήταν ένας από τους ελάχιστους ορειβάτες εκείνης της εποχής, που δραστηριοποιήθηκε συστηματικά με το ορειβατικό σκι. Από τα μέσα της δεκαετίας του 80, σιγά – σιγά, λόγω και των προβλημάτων που παρουσίασε στα γόνατα, η δράση του μειώθηκε.
Ο Πρόδρομος Ιδοσίδης ή απλά «ο Μάκης», μέλος του ΕΟΣ Αθηνών με τον οποίο συνέδεσε την ορειβατική δράση του, ήταν άνθρωπος αντισυμβατικός και για πολλούς ιδιόρρυθμος (και ποιος τότε στον Ορειβατικό δεν ήταν «ιδιόρρυθμος»;), αλλά πάνω απ’ όλα αυθεντικός και γι΄αυτό αγαπητός. Ενέπνευσε τις επόμενες γενιές αναρριχητών του ΕΟΣ (και όχι μόνο), όχι απλά με τις διαδρομές που μας άφησε χαραγμένες πάνω στα βουνά, αλλά και με το χαρακτήρα, το χιούμορ, το στιλ και τις ατελείωτες ιστορίες του. Αναμφίβολα είναι μια από τις σημαντικότερες μορφές της Ελληνικής Ορειβασίας του προηγούμενου αιώνα. Θα τον θυμόμαστε με νοσταλγία και αγάπη.
