Πέθανε σήμερα (7/12) στα 79 του, μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο ο Doug Scott, ένας από τους πλέον σημαντικούς ορειβάτες της περιόδου 70-90.
Γεννήθηκε στο Μπέρμιγχαμ το 1941 και πήρε τα πρώτα του μαθήματα αναρρίχησης στο Snowdon. Το 1970 συμμετείχε στη βρετανική αποστολή στη νότια όψη της Annapurna και λίγο αργότερα, το 1972, εντάχθηκε στην αποστολή που υπό την ηγεσία του Chris Bonington επιχείρησε τη νοτιοδυτική όψη του Everest. Απέτυχαν, αλλά ξαναγύρισαν τρία χρόνια μετά, το 1975, όπου τελικά ο Doug Scott με έναν άλλο μεγάλο Βρετανό ορειβάτη της εποχής,, τον Dougal Haston, κατάφεραν να πατήσουν την κορυφή. Στην επιστροφή τους οι δυο ορειβάτες αναγκάστηκαν να διανυκτερεύσουν στα 8750μ. λίγο κάτω από την κορυφή, κάτι που κανείς δεν είχε κατορθώσει ως τότε σε τέτοιο υψόμετρο.
Οι Βρετανοί εκείνη την περίοδο, επιχειρούσαν στους γίγαντες των Ιμαλαϊων με πολυπληθείς αποστολές, σταθερά σχοινιά και οξυγόνο, όμως την ίδια εποχή ο Τυρολέζος R. Messner, άρχισε να λανσάρει το Αλπικό στιλ (μικρή σχοινοσυντροφιά, όχι σταθερά σχοινιά, όχι οξυγόνο), κάνοντας τους Βρετανούς να φαντάζουν ξεπερασμένοι.
Αυτό ήταν αρκετό για να δώσει νέες ιδέες σε ορειβάτες όπως ο Scott. Το 1977 βρίσκεται με τον Bonington στο Karakorum και πετυχαίνουν την πρώτη ανάβαση του περίφημου Ogre (7285μ.), ένα από τα δυσκολότερα βουνά του κόσμου. Ο Scott στην επιστροφή και λίγο κάτω από την κορυφή, θα σπάσει κάνοντας ραπέλ και τα δυο του πόδια, ενώ ο Bonington θα σπάσει και αυτός δυο πλευρά. Σε ένα τόσο δύσκολο βουνό, σε μια εποχή χωρίς δορυφορικά τηλέφωνα και προγνώσεις καιρού, η κατάβαση τους θα γίνει ένας αγώνας επιβίωσης και θα χρειαστούν οκτώ μέρες και τη βοήθεια των Mo Anthoine και Clive Rowland, για να κατορθώσουν να επιστρέψουν κάτω. Μια από τις δραματικότερες ιστορίες επιβίωσης στον κόσμο των βουνών!
Αλλά η ανάβαση που θα έβαζε τη σφραγίδα του Scott στους γίγαντες των Ιμαλαϊων ήταν η περίφημη ανάβαση του στην Kangchenjunga (8586μ.) το τρίτο ψηλότερο βουνό του κόσμου. Με σχοινοσύντροφους, τους Joe Tasker, Georges Bettembourg και Peter Boardman, το 1979, πετυχαίνουν την πρώτη ανάβαση της βόρειας κορυφογραμμής σε καθαρά αλπικό στιλ, χωρίς οξυγόνο και σταθερά σχοινιά. Η ανάβαση αυτή θεωρήθηκε δίκαια η «αποθέωση του Αλπικού στιλ και η αρχή μιας νέας εποχής στα Ιμαλάια», όπως σημείωσε χαρακτηριστικά ο Victor Saunders.
Το 1982 στο Shishapangma έκανε και πάλι εντύπωση με μια καθαρή ανάβαση, παρέα με τους Alex MacIntyre και Roger Baxter-Jones, δύο άλλων πρωταγωνιστών του ελαφρού αλπικού στυλ. Στη συνέχεια έκανε αρκετές προσπάθειες στο K2, στη νοτιοανατολική κορυφογραμμή του Makalu και στην Mazeno στο Nanga Parbat με τους Rick Allen, Sandy Allan και τον Πολωνό Voytek Kurtyka. Όπως επίσης και μια αριστοτεχνική διαδρομή στο Shivling, στον ορεινό όγκο του Garhwal το 1981 με τους Rick White, Georges Bettembourg και Greg Child.
Ο Doug Scott, αφού έφτασε το αλπικό στιλ στην ακμή του, αφιερώθηκε στα φιλανθρωπικά έργα με επίκεντρο το Νεπάλ. Το 2011 τιμήθηκε με το Χρυσό Πιολέ για το σύνολο της καριέρας του.
Μια αξιοζήλευτη –για κάθε ορειβάτη – ζωή.
