Η ιστορία ξεκίνησε το 2019, αλλά μόλις πριν λίγους μήνες έγινε γνωστή. Ένας πελάτης μήνυσε τον Οδηγό Βουνού Garrett Madison επειδή δεν επιχείρησε την ανάβαση για την κορυφή και ζήτησε επιστροφή του «εισιτηρίου» του για το Everest. Η μήνυση του απορρίφθηκε τελικά στα τέλη Δεκεμβρίου.
Βρισκόμαστε στο Base Camp του Everest, το φθινόπωρο του 19. Οι αποστολές για την κορυφή, διαπιστώνουν ότι ένα τεράστιο serac –μεγέθους δεκαπενταόροφης πολυκατοικίας- κάνει πολύ επικίνδυνο το πέρασμα του icefall. Μια από αυτές είναι η Madison Mountaineering που έχει αρχηγό τον Garrett Madison. Ο Madison δεν είναι κανένας τυχαίος: έχει ανέβει 10 φορές το Everest και έχει οδηγήσει στην κορυφή πάνω από 60 πελάτες του. Η πείρα του λέει ότι όχι μόνο κινδυνεύουν από το επισφαλές serac, αλλά και από το πολύ χιόνι που έχει πέσει κάνοντας τον κίνδυνο χιονοστιβάδας πολύ μεγάλο. Οι Sherpas επίσης αρνούνται να ασφαλίσουν το icefall αν δεν πέσει το serac. Δεν μπορούν να ξεχάσουν το ατύχημα του 14, όταν ένα παρόμοιο serac σκότωσε 16 συμπατριώτες τους καθώς ασφάλιζαν το icefall. Ο Andrzej Bargiel (πρώτη κατάβαση του Κ2 με σκι) βρίσκεται και αυτός εκεί και επίσης συμφωνεί: «δυστυχώς, δεν μπορώ να πάρω τόσο μεγάλο ρίσκο». Ο Killian Jornett που προσπαθεί σόλο θα περάσει το serac, αλλά θα σταματήσει πιο πάνω από τον κίνδυνο χιονοστιβάδων. Προφανώς λοιπόν ο Madison έχει δίκιο. Και έτσι, μετά από αναμονή μερικών ημερών αποφασίζει να τερματίσει την αποστολή. Για την ιστορία, εκείνο το φθινόπωρο κανείς δεν έκανε κορυφή, ενώ το serac έπεσε κάποια στιγμή μεταξύ Νοεμβρίου 19 και Μαρτίου 20.
Δυο από το πελάτες του Madison επιστρέφουν ενώ ένας τρίτος πηγαίνει μια αποστολή «παρηγοριάς» στο κοντινό Ama Dablam. Ένας όμως από τους επίδοξους κατακτητές του Everest, ο Zac Bookman, που πλήρωσε τον Madison με 59000 ευρώ δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος. Κατηγόρησε τον Madison ότι τερμάτισε την αποστολή γιατί ένας από τους πελάτες του ήταν σε κακή φυσική κατάσταση, κατηγόρησε τους sherpas για «έλλειψη επαγγελματισμού» και ως «αναποτελεσματικούς και τεμπέληδες». Ο Bookman, CEO σε μια startup εταιρεία λογισμικού της Silicon Valley (με τζίρο 290.000.000 δολάρια) αλλά και με πτυχίο νομικής από το Yale, θεώρησε ότι εξαπατήθηκε και έτσι επιστρέφοντας στην Καλιφόρνια έκανε αγωγή στον Madison ζητώντας του αποζημίωση 100000 δολάρια. Οι δηλώσεις του ήταν εκτός τόπου και χρόνου: «Υπάρχουν κρεμαστά seracs στη διαδρομή για το Everest. Είναι σαν να λέμε ότι δεν μπορούμε να περπατήσουμε μέσα στο δάσος μέχρι να πέσει αυτό το συγκεκριμένο δέντρο».
Ο Madison θεωρώντας ότι έχει το δίκιο με το μέρος του αρνήθηκε κάθε εξωδικαστικό συμβιβασμό και έκανε ανταγωγή. Το συμβόλαιο που υπέγραφαν οι πελάτες πουθενά δεν ανέφερε ότι η κορυφή ήταν προαπαιτούμενο για την αμοιβή, αντίθετα, ο Οδηγός μπορούσε να τερματίσει την αποστολή για λόγους καιρού και ασφάλειας. Και το αποτέλεσμα της δίκης δεν θα ήταν μόνο τα 100000 δολάρια, που θα γονάτιζαν την ήδη χτυπημένη από τον covid εταιρεία του, αλλά κάτι πολύ πιο ουσιαστικό που το περιέγραψε ο Guy Cotter, Οδηγός Βουνού από τη Νέα Ζηλανδία: «Οι τυπικοί πελάτες στο Everest, συνήθως είναι επιχειρηματίες και άνθρωποι ψηλά στην ιεραρχία, ορισμένοι από τους οποίους νομίζουν ότι είναι αυτοί που πρέπει να υπαγορεύουν τις αποφάσεις στο βουνό. Ο πραγματικός κίνδυνος θα ήταν να μας μηνύουν κάθε φορά που παίρναμε μια απόφαση που δεν θα άρεσε σε έναν από αυτούς». Και βέβαια ήταν και οι Sherpas: μπορεί να κάνουν ένα επικίνδυνο επάγγελμα, αλλά θα ήταν πολύ προβληματικό αν το αμερικάνικο νομικό σύστημα δημιουργούσε ακόμα περισσότερους κινδύνους γι’ αυτούς.
Τελικά ο Bookman, το Δεκέμβρη που μας πέρασε, ευτυχώς έχασε την υπόθεση. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο δικηγόρος του Madison: «Απολύτως κανείς δεν πρέπει να σκέφτεται για μηνύσεις, όταν κοιτάζει το Western Cwm από την κατασκήνωση βάσης του Everest».
