Ο βορειοδυτικός Όλυμπος αναμφισβήτητα αποτελεί το πιο απομονωμένο, απομακρυσμένο και συνάμα το πιο συναρπαστικό κομμάτι του περήφανου αυτού βουνού, προσφέροντας τα πάντα για τους πάντες. Ρίχνοντας το πρώτο βλέμμα στην κόψη του Μπαρμπαλά, το μάτι αυτομάτως μαγνητίζεται από την αγριότητα και την ομορφιά των όσων ακολουθούν στη συνέχεια. Κόψη Ναούμ, Μεγάλα Καζάνια , Μικρά Καζάνια, Β.Α ορθοπλαγιά Χριστάκη, Ξερολάκκι, Μικρή και Μεγάλη Γούρνα. Κάθε γωνιά έχει να προσθέσει το δικό της κομμάτι στο πάζλ των συγκινήσεων της Ελληνικής ορειβασίας.
Για δεκαετίες ολόκληρες η συγκεκριμένη περιοχή αποτελούσε – και αποτελεί – το επίκεντρο του αναρριχητικού και ορειβατικού ενδιαφέροντος Ελλήνων και ξένων όλες τις εποχές του έτους. Δε συνέβη όμως το ίδιο και με το ορειβατικό σκι, μια δραστηριότητα που δυστυχώς ήταν εγκλωβισμένη στις Νότιες πλαγιές του βουνού και κυρίως στο Κ.Ε.Ο.Α.Χ αφήνοντας έτσι τις Β. και ΒΔ όψεις και λούκια παρθένες από ίχνη κατάβασης και ανθρώπινης παρέμβασης…
Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Κύρια χαρακτηριστικά της περιοχής είναι η απομόνωση, οι μεγάλες υψομετρικές διαφορές σε ανάβαση και κατάβαση (από 900 εως 1600μ ), το μεγάλο ανάπτυγμα (έως και 6 χλμ ) και η ποικιλομορφία. Ανοιχτές πλαγιές, φαρδιά ή στενά τεχνικά λούκια και επαρκής χιονοκάλυψη συνθέτουν ένα σκηνικό ιδανικό για μια ολοκληρωμένη ορειβατική και χιονοδρομική εμπειρία που μπορεί να έχει ημερήσια διάρκεια φορώντας ορειβατικά σκι στα πόδια. Όλες οι διαδρομές στην ευρύτερη περιοχή του Ξερολακκίου παρέχουν τη δυνατότητα για επιστροφή στο σημείο αφετηρίας με βάση τη στοιχειώδη γνώση της μορφολογίας της, ειδικά κατά τους χειμερινούς μήνες.
Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ
Από Κατερίνη ακολουθούμε τον επαρχιακό δρόμο για χιονοδρομικό Ελατοχωρίου και Ελασσόνα. Στο 13,5 χλμ. συναντούμε τη διασταύρωση για χιονοδρομικό την οποία προσπερνάμε και συνεχίζουμε για Φωτεινά και Αγ. Δημήτριο. Ένα χιλιόμετρο μετά το χωριό Φωτεινά ακολουθούμε την αριστερή διακλάδωση για Πέτρα. Το χωριό αυτό αποτελεί το τελευταίο προπύργιο πριν το βουνό. Εκεί μπορεί να βρει κανείς διαμονή και φαγητό. Από την πλατεία του χωριού ξεκινά ο κλασικός δασικός χωματόδρομος Πέτρας – Κοκκινοπηλού. Τον ακολουθούμε και αφού αγνοήσουμε κάθε άλλη διασταύρωση που θα συναντήσουμε, στο ύψος της Βρύσης Παπαζήση στρίβουμε επάνω αριστερά και κατευθυνόμαστε πλέον στην καρδιά του Ξερολακκίου. Κινούμαστε πλέον στον δασικό δρόμο που οδηγεί στις σπηλιές και τη βάση της Κόψης Ναούμ. Στο σημείο που ο δρόμος κόβει το ρέμα του Ξερολακκίου με χαρακτηριστική φουρκέτα, υπάρχει μεγάλη τσιμεντένια νεροδεξαμενή. Το σημείο αυτό αποτελεί την αφετηρία μας. Υπάρχει άπλετος χώρος για στάθμευση και μέχρι εδώ δεν απαιτείται 4Χ4 όχημα (υψ. 1300μ) εάν κινηθούμε στο βουνό κατά τους μήνες Μαρ-Απρ-Μάιο. Νωρίτερα το χειμώνα και ανάλογα με τη χιονοκάλυψη η πρόσβαση μπορεί να είναι δύσκολη ή και αδύνατη. Τότε, η χρήση 4Χ4 οχήματος και αλυσίδων είναι επιβεβλημένη. Στο σημείο της νεροδεξαμενής και πάνω δεξιά ο δρόμος συνεχίζει σε άσχημη κατάσταση βαθιά στο ρέμα του Ξερολακκίου για 300μ. πολύτιμης υψομετρικής διαφοράς. Απαιτείται όμως 4Χ4 όχημα.
Η ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
Η ιδανικότερη εποχή για να επισκεφθεί κάποιος το βουνό για ορειβατικό σκι είναι η Άνοιξη (μέσα Μαρτίου έως και τέλη Μαίου). Τότε, υπάρχει επαρκής χιονοκάλυψη – ακόμα και τις στεγνές χρονιές – ομοιομορφία στην ποιότητα του χιονιού η οποία λόγω προσανατολισμού παραμένει άριστη έως ικανοποιητική, καθώς και μια γενικότερη σταθερότητα στις συνθήκες που σε συνδυασμό με τις ήπιες θερμοκρασίες και τη μεγάλη διάρκεια της ημέρας κάνουν τις διασχίσεις πιο απολαυστικές και ασφαλείς.
Αντιθέτως κατά τους αμιγώς χειμερινούς μήνες (Δεκ-Ιαν-Φεβ), πέραν της δυσκολίας προσέγγισης του βουνού, επικρατούν συχνά δυσμενείς καιρικές συνθήκες, ανομοιομορφία στην ποιότητα του χιονιού που από πούδρα μεταβάλλεται σε κρούστα με ραγδαίους ρυθμούς ενώ η επίδραση του ανέμου δημιουργεί κυματοειδείς και μανιταροειδείς σχηματισμούς χωρίς διακρίσεις. Επιπλέον ο κίνδυνος για χιονοστιβάδες είναι ιδιαίτερα αυξημένος ύστερα από έντονες χειμερινές χιονοπτώσεις και οι Βόρειες, ΒΔυτικές , ΒΑνατολικές και Δυτικές πλαγιές είναι πάντα πιο επιρρεπείς στο φαινόμενο αυτό.
Δεν είναι τυχαίο ότι στα τόσα χρόνια που κινούμαστε στην περιοχή με τα σκί τόσο κατά το χειμώνα όσο και την άνοιξη, τα περιστατικά χειμερινών χιονοστιβάδων είναι πολλαπλάσια σε σχέση με τα εαρινά που είναι σχεδόν ανύπαρκτα.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΣ – ΚΙΝΗΣΗ – ΧΑΡΤΕΣ
Η περιγραφή μιας διαδρομής ορειβατικού σκι διαφέρει κατά πολύ από εκείνη μιας καλοκαιρινής αναρρίχησης ή πεζοπορίας στην ίδια περιοχή. Το καλοκαίρι, μονοπάτια δρόμοι και ιδιαίτερα σημεία είναι εμφανή καθαρά και σηματοδοτημένα. Κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου, πολλά από τα παραπάνω χρήσιμα στοιχεία είναι καλυμμένα με χιόνι κι έτσι η περιγραφή μιας διάσχισης με σκι είναι λιγότερο λεπτομερής μιας και τον πρώτο λόγο έχουν οι συνθήκες χιονιού και σαφώς η κρίση μας για την πιο σωστή γραμμή ανάβασης και κατάβασης.
Κάποιες διαδρομές ορίζονται ξεκάθαρα από το ίδιο τι πεδίο – κάτι που συμβαίνει στον Όλυμπο – ακολουθώντας κοιλάδες, ράχες ή λούκια , όμως η ακριβής γραμμή κίνησης πάντα είναι θέμα κρίσης του επικεφαλής της ομάδας ή ενός ήδη ανοιγμένου ίχνους. Διασχίζοντας απάτητο χιόνι μην αρκεστείτε στη γνώση της περιοχής από καλοκαιρινές επισκέψεις και μην συμπεραίνετε ότι το ίχνος των σκι θα ακολουθήσει την ίδια πορεία. Ένας ορειβάτης – χιονοδρόμος πρέπει να είναι πάντα σε θέση να κρίνει την επιλογή της πορείας και τις συνθήκες χιονιού που θα συναντήσει κι αυτό είναι κάτι που κανένα εγχειρίδιο δεν μπορεί να αποδώσει. Επιπλέον ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί σε κρίσιμους παράγοντες όπως ο καιρός – ας μην ξεχνάμε το μικροκλίμα του Ολύμπου – το πεδίο και τις συνθήκες χιονιού πριν αποφασιστεί η πραγματοποίηση μιας συγκεκριμένης διαδρομής.
Προς διευκόλυνση των αναγνωστών, η εισαγωγή της κάθε περιγραφής που θα ακολουθήσει περιλαμβάνει χρήσιμες πληροφορίες όπως :
- σημείο εκκίνησης
- σημείο τερματισμού
- διάρκεια
- τοποθεσία
- δυσκολία
- καλύτερη περίοδος – εποχή
- πρόσβαση
- χάρτες
Η περιγραφή της κάθε διάσχισης βασίζεται τόσο στα τοπωνύμια του χάρτη (χρήσιμος ΟΛΥΜΠΟΣ – ΠΙΕΡΙΑ – ΤΙΤΑΡΟΣ – 1:25.000) όσο και στις χαράξεις που απεικονίζονται στις φωτογραφίες και τα σκίτσα. Χρήσιμος επίσης είναι και ο πεζοπορικός οδηγός “Όλυμπος – Κλασικές αναβάσεις και πεζοπορίες“, αλλά και η αγγλόφωνη έκδοσή του (“Olympus – classic ascents & hikes”) όπου υπάρχουν πέντε περιγραφές διαδρομών στο Β.Δ. Όλυμπο. Μην ξεχνάτε όμως ότι η διάρκεια και η δυσκολία μιας ημερήσιας διαδρομής μπορεί να αλλάξει. Με λίγη προσοχή είναι πάντοτε σχεδόν εφικτό να προσαρμοστείτε στις συνθήκες και τις απαιτήσεις του πεδίου διασφαλίζοντας παράλληλα την εύρεση του πιο ασφαλούς δρόμου… Εάν αποφασίσετε να μην ακολουθήσετε τις περιγραφές όπως αυτές είναι αποτυπωμένες, κάντε το με σύνεση και γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα οδηγηθείτε κάπου. Θυμηθείτε ότι, εάν δεν μπορείτε να δείτε την πλαγιά μπροστά σας, τότε αυτή μπορεί να κρύβει παγοκαταράκκτη, απότομα βράχια ή χαράδρα. Οι προκλήσεις του συγκεκριμένου βουνού είναι πολλές και πάντα είναι απολαυστικό να αφήνουμε πίσω μας φρέσκα καλοσχηματισμένα ίχνη τόσο στην ανάβαση αλλά ειδικότερα στην κατάβαση !!!
ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΧΙΣΗΣ . . .
Αφιερώστε λίγο χρόνο στην παρατήρηση των καιρικών συνθηκών, ειδικά το χειμώνα, όχι μόνο κατά την ημέρα της διάσχισης αλλά αρκετές ημέρες ή και εβδομάδες πριν την πραγματοποίησή της. Η επίδρασή τους είναι άμεση τόσο στην ποιότητα και ποσότητα του χιονιού όσο και στην ασφάλεια της ομάδας. Το χιόνι με τη σειρά του, επηρεάζει ευθέως τη δυσκολία της διαδρομής, τη χρονική της διάρκεια και τους αντικειμενικούς κινδύνους και όπως είπαμε αυτοί είναι παράμετροι που κανένα εγχειρίδιο δεν μπορεί να καλύψει. Επιπλέον μη διστάσετε να συμβουλευτείτε ντόπιους γνώστες της περιοχής και να συλλέξετε έγκυρες πληροφορίες για τη διάσχιση που σας ενδιαφέρει . Θυμηθείτε ότι ο καιρός και οι συνθήκες χιονιού μπορούν να μεταβληθούν ραγδαία κατά τη διάρκεια της διαδρομής, ειδικά το χειμώνα και μια πλαγιά την οποία ανεβαίνατε με τέλειες συνθήκες λίγες ώρες πριν, να καταλήξει εφιαλτική κατά την κατάβαση . Το κλειδί της επιτυχίας βρίσκεται στην επαρκή προετοιμασία για το «αναπάντεχο» και την ικανότητα να ανταποκριθείτε στα προβλήματα που θα παρουσιαστούν…
ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΑ . . .
Οι ώρες – διάρκεια που δίνονται στις περιγραφές αφορούν το επίπεδο μιας ομάδας προπονημένων ατόμων που κινούνται σταθερά καλύπτοντας περίπου 300 μέτρα υψομετρικής διαφοράς την ώρα . Σ΄αυτές, δεν έχουν ληφθεί υπόψη καθυστερήσεις που μπορεί να προκύψουν λόγω ανεπαρκούς φυσικής προετοιμασίας και ικανότητας κίνησης σε ανάβαση και κατάβαση ή λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών. Εάν κάτι από τα παραπάνω συμβεί, τότε οι χρόνοι θα πρέπει να αναπροσαρμοστούν αναλόγως των αναγκών της ομάδας. Ο Όλυμπος είναι ένα ψηλό, αλπικό βουνό που εκπέμπει δέος … Αυτό, σε συνδυασμό με την κούραση ενός πολύωρου ταξιδιού και την πιθανή αποχή από το σκι για κάποιο χρονικό διάστημα μπορεί να κάνει κάποια μέλη της ομάδας να νοιώσουν άβολα με το περιβάλλον και τη μορφολογία της περιοχής, όντας συνηθισμένοι σε πιο οικεία βουνά. Σίγουρα όμως κατά τη διαδρομή η προσαρμογή δεν θα αργήσει να επιτευχθεί.
Κατά τους ανοιξιάτικους μήνες που η διάρκεια της ημέρας είναι μεγάλη, είναι φυσικό να τελειώσουμε τη διάσχισή μας νωρίς το απόγευμα έχοντας αρκετή ημέρα ακόμη μπροστά μας. Τούτο μπορεί να δημιουργήσει την αίσθηση ότι η μισή ημέρα χάθηκε … Στην πραγματικότητα το απογευματινό χιόνι είναι αρκετά μαλακό ή επικίνδυνο για μια ευχάριστη κατάβαση… Οι υψομετρικές διαφορές του βουνού είναι μεγάλες και οι διαδρομές απαιτούν χρόνο, είναι απομονωμένες και χωρίς αναβατήρες χιονοδρομικών τριγύρω. Αφιερώστε το απόγευμα σας για ξεκούραση, αναπλήρωση δυνάμεων και προγραμματισμό για την επόμενη μέρα .
ΟΙ ΧΙΟΝΟΣΤΙΒΑΔΕΣ
Οι χιονοστιβάδες είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος στο χειμερινό βουνό που κανείς δεν πρέπει να παραβλέπει. Αντιθέτως, όλοι οι ορειβάτες – χιονοδρόμοι οφείλουν να καταβάλλουν προσπάθεια για την κατανόηση του φαινομένου και τα μέτρα ασφαλείας. Οι χιονοστιβάδες δεν είναι ένα Θεόσταλτο περιστατικό … Το 80% – 90% των θυμάτων που εμπλέκονται σε χιονοστιβάδα την προκαλούν οι ίδιοι …
Κατά τη διάρκεια μιας διάσχισης με ορειβατικά σκι ο κίνδυνος χιονοστιβάδας είναι διαρκής και η αποφυγή του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις γνώσεις μας και την ευαισθησία που δείχνουμε απέναντι στον κίνδυνο. Δεν είναι απαραίτητο να δαπανήσουμε ολόκληρη την ημέρα μας στην πλαγιά κάνοντας μετρήσεις και μελέτες, αλλά λίγα συστηματικά λεπτά δουλειάς πρίν και κατά τη διάρκεια της διάσχισης.
Η συστηματική και προσεκτική συλλογή στοιχείων βοηθά στη σωστή εκτίμηση των συνθηκών χιονιού και της σταθερότητας του.
Στον Όλυμπο παρατηρούνται εκτεταμένες χιονοστιβάδες κατά τους χειμερινούς μήνες οι οποίες μετά από έντονες χιονοπτώσεις μπορεί να έχουν ομηρικές διαστάσεις. Ειδικότερα στην περιοχή που μας ενδιαφέρει χιονοστιβάδες έχουν παρατηρηθεί σε ετήσια βάση στα παρακάτω σημεία :
- Στα λούκια που ξεκινούν από την ΒΑ πλαγιά του Κίτρους 2416μ , και καταλήγουν στο μεγάλο πλάτωμα στην είσοδο του Ξερολακκίου όπου και βρίσκουν σημείο συσσώρευσης 1700μ.
- Στο τελευταίο λούκι που βρίσκεται στη Δυτική πλαγιά του Χριστάκη και καταλήγει επίσης στο ίδιο μεγάλο πλάτωμα του Ξερολακκίου 1700μ.
- Σε μικρότερο βαθμό και πιο σπάνια στα λούκια που καταλήγουν στην αρχή της Πιστιριάς Παπαδήμου 1900μ και κατεβαίνουν από επάνω δεξιά καθώς κινούμαστε μέσα στο Ξερολάκκι.
Και στις τρεις παραπάνω περιοχές παρατηρούνται μικρές ή μεγάλες χιονοστιβάδες κατά τους χειμερινούς μήνες κυρίως λόγω συνθηκών και μορφολογίας αφού η παρουσία ανθρώπινου παράγοντα στα σημεία όπου εκδηλώνονται (1000μ πιο ψηλά από το σημείο συσσώρευσής τους) είναι σπάνια.
Η απουσία ανθρώπινου παράγοντα στην περιοχή – ειδικά κατά τους χειμερινούς μήνες – είναι ίσως και ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο δεν υπάρχουν καταγεγραμμένα περιστατικά χιονοστιβάδων. Όμως, όσο πιο επισκέψιμη καθίσταται μια περιοχή τόσο πιο εύθραυστες γίνονται οι πλαγιές της και πολλά περισσότερα τα σημεία αποκόλλησης…
ΟΙ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
1. ΞΕΡΟΛΑΚΚΙ – ΜΙΚΡΗ ΓΟΥΡΝΑ – ΔΙΑΣΕΛΟ ΑΝΩΝΥΜΗΣ ΜΕ ΧΟΤΖΑ – ΑΝΩΝΥΜΗ ΜΙΚ. ΓΟΥΡΝΑΣ, 2590μ.
Σημείο εκκίνησης : Αρχή ρέματος Ξερολακκίου 1300μ. ή το τελείωμα του δασικού δρόμου βαθιά στο ρέμα, 1600μ.
Ανάβαση : 1300μ υψομ. διαφοράς μέχρι την Ανώνυμη της Μικ. Γούρνας
Κατάβαση : 1300μ. Από Ανώνυμη → Μικ. Γούρνα → Σπηλιά Μικ. Γούρνας → Β.Α λούκι → Πιστιριά Παπαδήμου → Ρέμα Ξερολακκίου → Έξοδος ρέματος .
Διάρκεια : 4 ½ – 5 ώρες ανάβασης και 1-1 ½ ώρες για την κατάβαση.
Δυσκολία : 20º – 25º για την ανάβαση , τοπικά 30º. Ομοίως και για την κατάβαση. Διαδρομή χωρίς τεχνικές δυσκολίες.
Καλύτερη περίοδος : Μέσα Μαρτίου – μέσα Μαϊου
Πρόσβαση : δασικός δρόμος Ξερολακκίου
Χάρτες : ΟΛΥΜΠΟΣ – ΠΙΕΡΙΑ – ΤΙΤΑΡΟΣ 1:25.000
Με αφετηρία την είσοδο του ρέματος του Ξερολακκίου κινούμαστε Νότια. Περνάμε κάτω από τις τοποθεσίες Βόλος και Αντάρτες (Χάρτης Ολύμπου – Ανάβαση) και με μεγάλη στροφή ανατολικά πλησιάζουμε την Πιστιριά Παπαδήμου. Το φαρδύ λούκι που κινούμαστε μας οδηγεί μόνο του. Στο τελείωμα της Πιστιριάς Παπαδήμου και σε υψόμετρο 2200μ. συναντάμε μεγάλο χαρακτηριστικό πλάτωμα. Πάνω δεξιά μας (νότια) υπάρχει χαρακτηριστική πλαγιά την οποία ανεβαίνουμε με Kick turn για άλλα 150μ. υψομετρικής διαφοράς. Στο τελείωμά της εμφανίζεται μπροστά μας το υπέροχο οροπέδιο της Μικρής Γούρνας. Μπροστά μας στο βάθος ο Χότζας 2589μ. και αριστερά μας η εντυπωσιακή ατέλειωτη πλάγια της Ανώνυμης της Μικ. Γούρνας 2590μ.
Οι επιλογές μας είναι πλέον δύο: ανάβαση με kick turn της όμορφης αυτής πλαγιάς μέχρι την Ανώνυμη κορυφή ή να την τραβερσάρουμε στη βάση της και κινούμενοι Ν Ανατολικά να βρεθούμε στο χαρακτηριστικό διάσελο Ανώνυμης – Χότζα . Ανάλογα με τις συνθήκες χιονιού η ανάβαση στο διάσελο (60μ – 70μ. υψομετρικής διαφοράς και μέχρι 35º κλίση) ίσως απαιτήσει χρήση piolet – crampon. Από το διάσελο και με σκι στα πόδια ανεβαίνουμε πλέον ΒΑνατολικά , μέχρι την Ανώνυμη 2590μ. Κάτω απ΄τα πόδια μας και ΒΔ απλώνεται η εντυπωσιακή πλαγιά που θα κατέβουμε.
Με προσεκτική κατάβαση και πάντα ένας – ένας βρισκόμαστε στη βάση της Μικ. Γούρνας. Με κατεύθυνση Βόρεια, μπαίνουμε στο χαρακτηριστικό λούκι που πηγάζει από τη Γούρνα με κατεύθυνση προς τη Σπηλιά της Μικ. Γούρνας μέχρι που το λούκι σβήνει. Οδηγούμαστε σε σημείο που μοιάζει με μπαλκόνι. Κάτω μας υπάρχει ανοιχτό λούκι που οδηγεί στην αρχή της Πιστιριάς Παπαδήμου , το οποίο και κατεβαίνουμε (κλίσεις μέχρι 30ο τοπικά και για λίγα μέτρα). Βρισκόμαστε πλέον μέσα στην κοίτη του ρέματος και η κατάβασή μας μέχρι την έξοδό του είναι ξεκάθαρη.
2. ΞΕΡΟΛΑΚΚΙ – ΜΙΚΡΗ ΓΟΥΡΝΑ – ΧΟΤΖΑ 2589μ.
Σημείο εκκίνησης : Αρχή ρέματος Ξερολακκίου 1300μ. ή το τελείωμα του δασικού δρόμου βαθιά στο ρέμα, 1600μ.
Ανάβαση : 1300μ. υψομετρικής διαφοράς μέχρι τον Χότζα 2589μ.
Κατάβαση :1300μ. Χότζας 2589μ. → Κανάκη 2400μ. → ΒΑνατολική πλαγιά Καρδαρά → Είσοδος στο ΒΑ λούκι Καρδαρά – Φλάμπουρου → Ρέμα Ξερολακκίου → Έξοδος ρέματος .
Διάρκεια : 5 – 5 ½ .ώρες ανάβασης και 1 – 1 ½ ώρες για την κατάβαση
Δυσκολία : 20º – 25º και τοπικά 30º για την ανάβαση και μέχρι 40º εάν επιλέξουμε την direct ανάβαση στον Χότζα από τα δεξιά λούκια της Μικ. Γούρνας. Για την κατάβαση 20º – 25º αρχικά και 30º – 35º στο ΒΑ λούκι του Φλάμπουρου.
Καλύτερη περίοδος : Μέσα Μαρτίου – Μέσα Μαϊου
Πρόσβαση : Δασικός δρόμος Ξερολακκίου
Χάρτες : ΟΛΥΜΠΟΣ – ΠΙΕΡΙΑ – ΤΙΤΑΡΟΣ 1:25.000 1:25.000
Μέχρι το χαρακτηριστικό διάσελο Ανώνυμης – Χότζα η πορεία που ακολουθούμε είναι η ίδια που περιγράψαμε παραπάνω. Από το διάσελο και με σκι στα πόδια ανεβαίνουμε ΝΔ μέχρι την κορυφή Χότζας 2589μ.
Μια πιο τεχνική και συνάμα direct ανάβαση στον Χότζα, μπορεί να γίνει από τη βάση της Μικ. Γούρνας διαμέσω των λουκιών που υπάρχουν σχηματισμένα στη Βόρεια και ΒΑ ορθοπλαγιά του (150μ. 40º – 55º κλίση ). Χρήση piolet – crampon – σχοινιού – χρήση ασφαλιστικών μέσων ανάλογα μα το λούκι που θα επιλέξουμε.
Η κατάβαση – πραγματικά μεγαλειώδης – ξεκινάει από την κορυφή με κατεύθυνση ΒΒΔ προς Κανάκη 2400μ. και αφού διασχίσουμε το χαρακτηριστικό «πιάτο» του Χότζα. Σε χρονιές με φτωχή χιονοκάλυψη, είναι πιθανό στον Κανάκη και σε έντονο πλάτωμα, να δούμε τον πάσαλο του Ε4. Από τον Κανάκη κινούμαστε πλέον ΒΔ προς τοποθεσία Ντιμάρκα (χάρτης ) και αφού κατέβουμε άλλη μια ανοιχτή πλαγιά περνώντας κάτω από Καρδαρά . Σύντομα θα οδηγηθούμε στην είσοδο του λουκιού εξόδου. Επάνω αριστερά μας δεσπόζει μια μεγαλειώδης πλαγιά που ξεκινά από το διάσελο Καρδαρά – Φλάμπουρου. Μπαίνοντας στο λούκι που αποτελεί και το κλειδί της διαδρομής κατάβασης (30º – 35º), σύντομα θα διαπιστώσουμε γιατί ο Όλυμπος κατέχει τη θέση που του αξίζει στην Ελληνική ορειβασία και γιατί δικαίως το ορειβατικό σκι είναι ο άρχοντας του χειμερινού βουνού… Τα 400 περίπου μέτρα υψομετρικής κατάβασης μέσα στο λούκι, θα μας οδηγήσουν στην έξοδο του ρέματος του Ξερολακκίου 1600μ. και σύντομα στο αυτοκίνητο.
ΧΡΗΣΙΜΑ ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Και οι δυο περιγραφές αφορούν διαδρομές βουνού. Ελίσσονται σε μεγάλο υψόμετρο και παρότι ημερήσιες, ως εκπαιδευτής – οδηγός, η συμβουλή μου είναι ότι δεν πρέπει σε καμμία περίπτωση να υποτιμούνται από θέμα εξοπλισμού και προετοιμασίας. Για τον τυπικό (και όχι μόνο) ατομικό εξοπλισμό, αλλά και γενικότερα για την κίνηση με ορειβατικά σκι στο βουνό διαβάστε εδώ.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ίσως η πιο επιτυχημένη «παντρειά» στο χώρο του βουνού, υπήρξε αυτή της ορειβασίας – αλπινισμού με το σκί. Το ορειβατικό σκι δεν αποτελεί απλή παραλλαγή της ορειβασίας. Είναι ο καρπός του γάμου δύο σπουδαίων σπόρ …
Οι λόγοι της αυξανόμενης δημοτικότητάς του μοιάζουν προφανείς για όσους το δοκίμασαν και γίνονται ακόμη πιο ευδιάκριτοι αν αφουγκραστούμε την απαίτηση όλο και περισσότερων χιονοδρόμων να αναζητήσουν την περιπέτεια μακριά από τον συνωστισμό των χιονοδρομικών κέντρων και τις πατημένες πίστες.
Το τέλειο αντίδοτο στον μοντέρνο τρόπο ζωής μοιάζει να βρίσκεται κρυμμένο στην ελευθερία της κίνησης, τη συγκίνηση της προσπάθειας, τη συντροφικότητα …
Είναι κρυμμένο στην απλότητα και τη μεγαλειότητα συνάμα, του να ξεχωρίζεις τα ίχνη των σκι σου από χιλιόμετρα μακριά, ακόμα κι απ΄ την Κατερίνη, πάνω στην λευκή αγκαλιά του μυθικού βουνού ….
Κείμενο – φωτό: Άκης Παρούσης.
