Κάνοντας μια στάση στα Βελωτά της Ευρυτανίας, (το χωριό του Παύλου Μπακογιάννη), μέσα από την ομίχλη φάνηκαν οι ρημαγμένες από τη μπουλντόζα πλαγιές της Χελιδώνας. Ένα από τα ομορφότερα και θεαματικότερα μονοπάτια της περιοχής, αυτό που οδηγεί από τα Αμπέλια στη Χελιδώνα καταστράφηκε (στη φωτογραφία διακρίνονται τα τελευταία σπίτια της Χελιδώνας).
Αιτία; Ένας ακόμα άχρηστος δρόμος, ένας δρόμος που δεν εξυπηρετεί παρά μόνο τη ψηφοθηρία του τοπικού κομματάρχη. Η περιοχή του Κρικελοπόταμου είναι γεμάτη άχρηστους δρόμους, σε τέτοια πυκνότητα που δε τη συναντάς πουθενά αλλού στη χώρα μας. Δρόμοι όχι μόνο άχρηστοι αλλά και επικίνδυνοι, αφού όταν βρέχει είναι θέμα τύχης να περάσεις αλώβητος από τις πέτρες που πέφτουν συνεχώς. Γιατί ουσιαστικά δρόμοι σωστοί στην Ευρυτανία δεν υπάρχουν.
Φταίει μήπως ότι η Ευρυτανία είναι μονοεδρική και η «τύχη της» εξαρτάται από 500-1000 ψήφους; Όπως κι αν έχει, η πολυπόθητη «ανάπτυξη», (η δικαιολογία για τη καταστροφή που συντελείται στον ορεινό χώρο), δεν έχει έρθει, αλλά περιορίζετε στο Καρπενήσι, τη Ποταμιά και σε καμιά 50αριά ταβέρνες σε όλο το νομό. Χωριά έρημα και εγκαταλειμμένα δίχως καμιά πλέον προοπτική, απλά περιμένουν το τέλος. Δυστυχώς η περιοχή χάνει και τα λίγα πλεονεκτήματα που έχει (υπέροχο τοπίο, μονοπάτια, αρχιτεκτονική). Εμείς πήγαμε στα Αμπέλια πριν δύο χρόνια, για να καταγράψουμε αυτό το μονοπάτι που το δημοσιεύσαμε στο τ. 43. Τώρα υπάρχει λόγος να ξαναπάμε;
