Μέσα σε μια εποχή πλήρους εμπορευματοποίησης ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι, ανακαλύπτουν ότι αυτό δεν είναι μονόδρομος και δρουν αναλόγως. Μία παρέα φίλων και (σχοινο)συντρόφων, ένα χρόνο πίσω, που βρισκόντουσαν ήδη στα βράχια και στα μονοπάτια αποφάσισε να κατασκευάσει μία πίστα αναρρίχησης σε μία κατάληψη.
Έτσι ξεκίνησε τη λειτουργία της η πίστα αναρρίχησης στη κατάληψη της Σκαραμαγκά (Σκαραμαγκά και Πατησίων 61) στο κέντρο της Αθήνας. Η πίστα είναι φυσικά αυτοδιαχειριζόμενη, δηλαδή οι άνθρωποι που την έστησαν και την χρησιμοποιούν, φροντίζουν για τη διαχείριση και συντήρησή της.
Η ομάδα αναρρίχησης της κατάληψης έχει αναρτήσει ένα κείμενο που κάνει σαφές το σκεπτικό της:
Μέχρι να πάρουμε τα βουνά… πίστα αναρρίχησης στην κατάληψη Σκαραμαγκά
Να μάθουμε να σκαρφαλώνουμε καλύτερα; Ναι, αλλά όχι μόνο. Να παίξουμε το παιχνίδι της βαρύτητας απαλλαγμένοι από το «βάρος» των ανταγωνιστικών επιδόσεων; Ναι, κι αυτό. Δεν θέλουμε όμως να μείνουμε μόνα σ’ αυτά. Θέλουμε να γνωριστούμε με όσους μοιράζονται την αγάπη για το σκαρφάλωμα με τον ίδιο τρόπο.
Μία παρέα φίλων και (σχοινο)συντρόφων, ένα χρόνο πίσω, που βρισκόντουσαν ήδη στα βράχια και στα μονοπάτια αποφάσισε να κατασκευάσει μία πίστα αναρρίχησης σε μία κατάληψη. Επέλεξε με τον τρόπο αυτό να στεγάσει την αγάπη της για το σκαρφάλωμα σ’ έναν απελευθερωμένο κοινωνικό χώρο, θέλοντας να ξεμπερδέψει με την εμπορευματοποίηση της δραστηριότητας και την πελατειακή αντιμετώπιση των φίλων της αναρρίχησης. Εκεί όπου όλοι και όλες θα μπορούν να τον χρησιμοποιούν, να τον συντηρούν και να τον διαχειρίζονται συλλογικά. Και οι συναντήσεις στην πίστα ας γίνουν η αφορμή για ραντεβού στα βράχια και στις πλαγιές.
Να σκαρφαλώσουμε και να περπατήσουμε• να ιχνογραφήσουμε την ανεξερεύνητη επιφάνεια του ορίζοντα, εκεί όπου δε μπορεί να στεριώσει ο αστικός πολιτισμός, γιατί εκεί φωλιάζουν τα «θέλω» μας…
Όσοι θέλουν να μάθουν περισσότερα ή ακόμα καλύτερα να συμμετάσχουν στο εγχείρημα ας δουν εδώ.
