Έγιναν τα πρωταθλήματα σπορ αναρρίχησης στο Imst-Innsbruck της Αυστρίας το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Ο Iσπανός Ramón Julian Puigblanque και η Αυστριακή Angela Eiter κέρδισαν τις πρώτες θέσεις στην αναρρίχηση (lead), ενώ ο Eλβετός Cedric Lachat και η Aυστριακή Anna Stöhr στο bouldering. Στη κατηγορία της ταχύτητας νικητές ήταν ο Ρώσος Sergey Abdrakhmanov και η Πολωνή Edyta Ropek.
Έτσι, μετά από τέσσερις μέρες εντατικών αγώνων στο Innsbruck και το Imst η Ευρώπη έχει τώρα τους νέους βασιλιάδες και βασίλισσες της αναρρίχησης. Με μια πρώτη ματιά μπορούμε να πούμε πως όσον αφορά τους νικητές δεν υπήρξαν ιδιαίτερες εκπλήξεις. Ωστόσο όπως έχουν διαμορφωθεί οι αγώνες αναρρίχησης, η νίκη συνήθως έρχεται «στην κόψη του ξυραφιού» αφού υπάρχουν πολλοί αθλητές που είναι ικανοί να κερδίσουν. Όλοι αυτοί που προκρίνονται στα τελικά έχουν μια εξαιρετική ευκαιρία να πάρουν τη νίκη γιατί το επίπεδο των ικανοτήτων τους είναι αρκετά υψηλό ανάμεσα σε πολλούς ταλαντούχους αθλητές, ειδικότερα στις κατηγορίες bouldering και lead.
Ο Adam Ondra που χαρακτηρίσθηκε ως φαβορί και για τις 2 κατηγορίες (bouldering και lead) πήρε τελικά τη δεύτερη θέση και στις 2. Ωστόσο τα δύο αργυρά μετάλλια που αποκόμισε θεωρούνται επιτυχία, μιας και πριν από μερικές σεζόν κάτι τέτοιο θα θεωρείτο αδιανόητο. Απ’ την άλλη μεριά η Johanna Ernst βεβαίως δεν πέτυχε τα αποτελέσματα για τα οποία έλπιζε, αφού ήρθε δεύτερη μετά την Angela Eiter. Μια εξήγηση για τη δεύτερη θέση της Ernst μπορεί να αποτελεί ο τραυματισμός της που είχε ως συνεπακόλουθο την επιβεβλημένη παύση της από τους αγώνες.
O εξαιρετικός Cedric Lachat είναι άξιος αναφοράς: Μετά από τη νίκη του στα προκριματικά του παγκόσμιου πρωταθλήματος στο Arco’s Rock Master, ο ελβετός για μια ακόμη φορά επιβεβαίωσε ότι έκανε μια αξιοσημείωτη χρονιά κερδίζοντας το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Όπως και ο Ramón Julian Puigblanque ο οποίος, αφού πήρε όλους τους τίτλους αυτό που μένει είναι να κερδίσει στους κορυφαίους αγώνες (από τα παγκόσμια πρωταθλήματα μέχρι το παγκόσμιο κύπελλο), έτσι και ο Lachat παίρνει τώρα τον δεύτερο ευρωπαϊκό του τίτλο, μετά το Lecco to 2004. Από τη πλευρά της Anna Stöhr, αυτή προσθέτει ακόμα έναν τίτλο στη λίστα της, με αποκορύφωμα τις νίκες της στο παγκόσμιο κύπελλο bouldering του 2007 και το ευρωπαϊκά αργυρό και χάλκινο το 2008 και το 2005.
Ο «τερατώδης» Christian Core αξίζει και αυτός μια ειδική αναφορά επίσης: Στο παρελθόν, ο ιταλός πρωταθλητής ουσιαστικά κέρδισε ότι υπήρχε στον τομέα του bouldering και τώρα, σε ηλικία 36 χρονών, μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από περήφανος για την 7η θέση του, όντας ο καλύτερος Iταλός στους αγώνες.
Στο τελικό κορυφής, ο Ramonet Puigblanque νίκησε τον Adam Ondra με διαφορά 2 holds μετά από έναν ημιτελικό που πρόσφερε έντονες συγκινήσεις κατά τον οποίο ο 17χρονος τσέχος ήταν ο μόνος αθλητής που θεωρούνταν ικανός να φτάσει στη κορυφή. Αυτό είναι ένα σημάδι της αναμφισβήτητης κλάσης του ισπανού αλλά και μια ένδειξη για τη σημασία που έχει η απόκτηση εμπειρίας σε τέτοιου είδους αγώνες. Κατά τη τελευταίο μέρος της αναρρίχησης, ο Ondra ρίσκαρε να χάσει ακόμα και το αργυρό μετάλλιο, καθώς ο φανταστικός 20χρονος Jakob Schubert από την Αυστρία πέρασε από ένα τελευταίο σημείο όπου ο Ondra είχε αποφασίσει να σταματήσει.
Ο David Lama αρκέστηκε σε ένα «ξύλινο» μετάλλιο όμως η 4η θέση που κατέλαβε επιβεβαιώνει το πόσο δυνατή είναι η αυστριακή ομάδα. Ο Magnus Midtboe από τη Νορβηγία πήρε τη 5η θέση, ενώ ευρωπαίος πρωταθλητής Patxi Usobiaga από τη 2η θέση που βρισκόταν «κατηφόρισε» στην απογοητευτική 6η. Ο Mikhail Chernikov από τη Ρωσία ήρθε 7ος και ο Manuel Romain από τη Γαλλία τερμάτισε 8ος.
Η Angela Eiter κέρδισε τον κορυφαίο τίτλο στις γυναίκες ανεβαίνοντας αρκετά ψηλότερα από τη Johanna Ernst, στoν τελικό (8 holds) και στον ημιτελικό (10 holds). Καθώς είναι ξεκάθαρο πως η Ernst δεν έχει αναρρώσει πλήρως ακόμα, είναι προφανές πως η Angela Eiter φαίνεται να έχει επιστρέψει στις προηγούμενες δόξες της. Ένας ακόμη λόγος που η μονομαχία τους είναι τώρα πιο ανοιχτή από ποτέ, είναι επειδή οι άλλες ευρωπαίες αθλήτριες δεν φαίνεται να αποτελούν και τόσο «μπελά» για αυτές τις 2. Στη πραγματικότητα η γαλλίδα Alizée Dufraisse που κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο, δεν τερμάτισε και τόσο πίσω από την Ernst, όμως οι υπόλοιπες έμειναν αρκετά πίσω: Η Mina Markovic (Σλοβενία) ήρθε 4η, η Alexandra Eyer (Ελβετία) 5η, η Olga Shalagina (Ουκρανία) 6η, η Charlotte Durif (Γαλλία) 7η και η Barbara Bacher (Αυστρία) 8η. Μεγάλα ονόματα όπως η Natalija Gros και η Maja Vidmar πήραν τη 10η και 12η θέση αντίστοιχα, ενώ η βετεράνος Muriel Sarkany’s ήρθε 18η που σίγουρα είναι μια θέση που δεν είναι αντιπροσωπευτική των ικανοτήτων της.
Το «παιδί-θαύμα» Adam Ondra ήταν προσωρινά πρώτος μετά τον ημιτελικό όμως το χρυσό το «άρπαξε» ένας άλλος μεγάλος αλλά και απρόβλεπτος αθλητής ο Cedric Lachat. Ο Ελβετός είχε στραμμένη την προσοχή του στο χρυσό μετάλλιο ήδη από την έναρξη και τερμάτισε από τη δεύτερη θέση στη πρώτη κάνοντας έτσι τον Ondra να νιώσει την «καυτή ανάσα» του. Ο τελικός ήταν μια αληθινή μάχη μεταξύ αυτών των δύο και πραγματικά απαιτούσε ατσάλινα νεύρα. Αυτό που είναι κάπως περίεργο για τον Ondra είναι ότι ο Lachat τελικά τα πήγε καλύτερα, αποδεικνύοντας έτσι πως ο ελβετός είναι προς το παρόν στην καλύτερη φόρμα του. Ο Lachat κέρδισε οριακά κάνοντας 4 κορυφές σε 5 προσπάθειες σε αντίθεση με τον Ondra που έκανε τρεις. Αυτό που είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε είναι ότι και οι δύο είχαν διπλή «αποστολή» (bouldering + lead). Όμως η συνολική βαθμολογία προφανώς είναι υπέρ του Ondra χάρη στα 2 αργυρά μετάλλιά του αν τα συγκρίνουμε με το χρυσό του Lachat στο bouldering και τη 12η του θέση στο lead. H σχεδόν απόλυτη υπεροχή του Ondra επομένως είναι αναμφισβήτητη και για ένα λόγο παραπάνω, ότι δηλαδή ο νεαρός το μόνο που μπορεί να κάνει είναι βελτιωθεί ακόμη περισσότερο. Μιλώντας για ωριμότητα και για κορυφαίες ικανότητες ο Kilian Fischhuber έρχεται στο μυαλό μας. Ο Αυστριακός αθλητής έχει επικρατήσει στους αγώνες bouldering τα τελευταία 2 χρόνια και στο Imst κατέλαβε την αξιόλογη 3η θέση. Τον ακολούθησαν δύο «εκπλήξεις» όπως ο Jernej Kruder (Σλοβακία) και ο Casper TenSijthoff (Ολλανδία) καθώς και μία «επιβεβαίωση» στο πρόσωπο του Klemen Becan (Σλοβακία). Στην 7η θέση και πρώτος που αποκλείστηκε από τον τελικό ακολούθησε ένα απόλυτο φαβορί από το παρελθόν, ο Christian Core.
Μιλώντας για τα φαβορί: Η φόρμα στην οποία βρίσκεται η 22χρονη Anna Stöhr συγκρίνεται με ένα mantra: Η συγκεκριμένη αθλήτρια αποτελεί πάντοτε μια υπολογίσιμη δύναμη. «Σφυρηλάτησε» τη νίκη της έχοντας ξεκάθαρο έλεγχο του αναρριχητικού πεδίου εξ αρχής και πάλεψε μέχρι το τέλος προκειμένου να νικήσει την «αποκάλυψη» αυτής της σεζόν που δεν είναι άλλη από την 17χρονη γερμανίδα Juliane Wurm. Η Stöhr κέρδισε 3 κορυφές με 5 προσπάθειες ενώ η Wurm χρειάστηκε 8 προσπάθειες περισσότερες για τις 3 κορυφές της. Ακολούθησαν 2 γυναίκες αναρριχητές (στο αγώνισμα του bouldering) με 2 κορυφές η καθεμιά που ήταν η ουκρανή Olga Shalagina και η ρωσίδα Olga Bibik. Η γαλλίδα Melissa LeNeve και η ρωσίδα Anna Galliamova κατέλαβαν τη 5η και 6η θέση αντίστοιχα, με μόνο μια κορυφή ενώ η νεαρή Alexandra Ladurner ήρθε 16η που ήταν η καλύτερη θέση στις ιταλίδες.Η Anna Stöhr στο τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Bouldering 2010
Πηγή – φωτο: planetmountain.com
