Solo επανάληψη της Comici στη Cima Grande από τον Πάνο Αθανασιάδη.

Έγινε μοναχική επανάληψη μιας από τις σημαντικότερες κλασικές των Άλπεων, της Comici – Dimai στη Cima Grande των Δολομιτών, από τον Πάνο Αθανασιάδη στις 30/6-2/7.

Ο Πάνος ξεκίνησε στις 9:30 το πρωί 30/6 και έκανε τις πρώτες έξη σχοινιές σταματώντας σε ένα μικρό αρνητικό παταράκι, περιμένοντας να φύγουν διάφορες σχοινοσυντροφιές από ψηλότερα ώστε να αποφύγει τις πολλές πέτρες που έπεφταν.

Το επόμενο πρωί συνέχισε, αλλά το μεσημέρι ξέμεινε από νερό και η αφυδάτωση τον ανάγκασε να σκαρφαλώνει με πιο αργούς ρυθμούς. Με σκοπό να φτάσει όσο ψηλότερα μπορεί, αφού δεν είχε πια νερό, συνέχισε να σκαρφαλώνει με φακό, αλλά μπαίνοντας σε λάθος γραμμή τελικά αποφάσισε να σταματήσει για τη νύχτα.

Την επόμενη το πρωί 2/7, στις 7:20, σκαρφάλωσε την τελευταία, εύκολη (III+/IV-) σχοινιά και βγήκε στην περιμετρική ράμπα μέσα σε καταιγίδα με χαλάζι, που ευτυχώς δε κράτησε πολύ.  Ο Πάνος έκανε αρκετά κομμάτια τεχνητά, αλλά όμως δεν έλλειπαν και τα υποχρεωτικά ελεύθερα περάσματα VI με τα λειασμένα πατήματα…

comici3Μια τόσο σοβαρή διαδρομή και μάλιστα solo, θέλει καλή ψυχολογία. Όπως μας είπε ο Πάνος, «το ψυχολογικό ζόρι πάντως ήταν μια εύκολη αλλά πολύ εκτεθειμένη τραβέρσα (IV) που έπρεπε να την κάνω ελεύθερα και με το σακίδιο στην πλάτη, ενώ νύχτωνε και ήμουν πλέον εντελώς μόνος στην ορθοπλαγιά».

Συνολικά η αναρρίχηση του κράτησε 25 ώρες και συνολικά 50 ώρες car to car. Μια από τις σημαντικότερες ελληνικές επαναλήψεις στις Άλπεις. Μπράβο Πάνο.

comici2Η διαδρομή Conici, είναι μια από τις έξη κλασικές των Άλπεων και αυτή που χαρακτηρίζει το σκαρφάλωμα στους Δολομίτες. Σκαρφαλώθηκε το 1933 από το θρυλικό Emilio Comici και τους αδερφούς Dimai και η δυσκολία της είναι ED-,VII+, 6b+, 550μ. Μέχρι τώρα έχει επαναληφθεί από αρκετές ελληνικές σχοινοσυντροφιές.

SHARE
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1964. Μικρός κοίταζα την Πάρνηθα από το πατρικό μου με τις ώρες. Ήταν για μένα ένας άγνωστος μαγικός κόσμος που άφηνε ελεύθερη τη φαντασία μου. Πεζοπορώ, ορειβατώ, σκαρφαλώνω και φωτογραφίζω στα βουνά από το 1984 και άρχισα να αρθρογραφώ σε ανάλογα περιοδικά από το 1990. Η αγάπη μου για το βουνό με έκανε το 1998 να εκδώσω το περιοδικό ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (1998 – 2015), ενώ από το 2006 έως το 2010 πρόσθεσα και το περιοδικό ΠΟΔΗΛΑΤΗΣ. Έχω γράψει πεζοπορικούς οδηγούς για την Πάρνηθα, τον Όλυμπο, τον Παρνασσό, τα Βαρδούσια κ.α.