Κάποιοι από σας έχετε σκαρφαλώσει ίσως την ορθοπλαγιά της Συκιάς. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ορθοπλαγιά της χώρας μας αλλά και των Βαλκανίων, με υψομετρική διαφορά 1100μ. Πάνω της υπάρχει χαραγμένη μια από τις κλασικές διαδρομές των βουνών μας η περίφημη «Μιχαηλίδη – Λεοντιάδη», δυσκολίας TD+ (UIIA), 900μ.
Πόσες ώρες πιστεύετε ότι μπορεί μια σχοινοσυντροφιά να χρειαστεί, για να ανέβει αυτά τα 800μ.; 7, 6, 5, 4 ώρες; Ξανασκεφτείτε το. Γιατί σήμερα το πρωΐ οι Πάνος Αθανασιάδης και Γιώργος Βουτυρόπουλος τη καταφέρανε σε μόλις 2 ώρες 31 λεπτά και 45 δεύτερα. Ο χρόνος μέτρησε μόλις ξεκίνησε ο πρώτος από το χαρακτηριστικό δέντρο, μέχρι να βγεί και ο δεύτερος στη ράμπα (αμέσως μετά το χαρακτηριστικό διαμπερές στην έξοδο). Οι επιμέρους δε χρόνοι που χρειαστήκανε ήταν: 1:00 το κάτω κομάτι, 0:11 το διάζωμα και 1:21 το πάνω κομάτι.
Ας αφήσουμε τον Πάνο να μας πει κάποιες λεπτομέρειες:
Δεν το περιμέναμε ότι ο χρόνος θα κατέβαινε τόσο. Πηγαίναμε για 3:15 ή κάπου εκεί, όμως κοιτώντας τα ρολόγια μας στο κάτω κομμάτι δεν πιστεύαμε αυτό που βλέπαμε και είπαμε “δώσ’ του να το κάψουμε”. Προφανώς η συμβολή του Γιώργου ήταν ουσιαστικότατη για την μείωση του χρόνου που επιτεύχθει, και θα εξηγήσω με ποιον ακριβώς τρόπο: για να προχωρά η ομάδα απρόσκοπτα με την εναλλαγή εύκολων και δύσκολων τμημάτων της διαδρομής πρέπει ο 2ος να μπορεί να μαζεύει και να δίνει μπόσικα ανάλογα με το πως κινείται ο 1ος ώστε να μην τον κόβει σχεδόν πουθενά. This is a tricky business, και έτσι, εάν ήμουν εγώ 2ος ίσως να μην κάναμε τόσο καλό χρόνο με την πρώτη φορά. Με ακόμα κοντύτερο σκοινί μεταξύ μας πιθανόν να μπορεί να κατέβει άλλα 10 λεπτά. Τελείως σόλο (αν κάποιος δεν κολλήσει πουθενά) μπορεί να γίνεται και σε 2:10.
Πραγματικά super ανάβαση…Μπράβο παιδιά.
