Επαναλήφθηκε στις 7,8 και 9/8 από τους Γιώργο Βουτυρόπουλο, Πάνο Αθανασιάδη και Δημήτρη Δασκαλάκη, η περίφημη Peterey integrale (Υ.Δ. 2500μ. -4500μ. ανάπτυγμα, TD+ / 3 / 5c / VI), μια από τις super κλασικές διαδρομές του Mt Blanc. Οι τρεις αναρριχητές σε ένα άνοιγμα του (κακού φέτος) καιρού, επανέλαβαν τη διαδρομή σε τρεις ημέρες (δυο Bivouac).
Η περιπέτεια ξεκίνησε από το φιλόξενο καταφύγιο Borelli, (όπου ο Πάνος γιόρτασε τα γενέθλιά του) απ’ όπου νωρίς το πρωΐ μέ το πρώτο φως ξεκίνησαν το σκαρφάλωμα. Γίνανε αρκετές σχοινιές με αναρριχητικό παπούτσι, μιας και πολλά σημεία ήταν βρεμένα από χιόνια που έλιωναν, αλλά και αρκετό παράλληλο σκαρφάλωμα, μιας και οι σχοινιές μέχρι τη κορφή της Noire είναι ούτε λίγο ούτε πολύ 42!!. Παράλληλα με αυτούς είχαν τη ..συντροφιά του 60χρονου πια Christoph Profit που μαζί με δυο πιτσιρικάδες σκαρφάλωνε κι αυτός εκεί.
Τελικά οι τρεις διανυκτερεύουν στη κορφή της Noire και την επόμενη μέρα κάνουν τα περίφημα επικίνδυνα ραπέλ και συνεχίζουν με μπότες πλέον, μιας και το πεδίο είναι πιο εύκολο. Όμως η αφυδάτωση (αφού δε βρήκαν νερό, όπως περιμένανε) και προβλήματα εύρεσης που τους βγάλανε σε πολύ σαθρά και επικίνδυνα κομμάτια, τους κουράσανε, αλλά και τους καθυστέρησαν αρκετά. Τελικά κάνουν δεύτερο bivouac, κοντά στο Grand Pillier D’ Angle, με το Δασκαλάκη να το δαγκώνει, μιας και σε κάποια στάση του έπεσε χωρίς να το καταλάβει η βέστα (η διανυκτέρευση γινόταν με βέστα και μέσα σε bivysack). Ευτυχώς βρήκαν νερό, κάτι που τους βοήθησε να αναλάβουν δυναμεις.
Έτσι νωρίς το πρωΐ, με το Δασκαλάκη σχεδόν άυπνο, ξεκίνησαν με crampon πλέον το τελευταίο κομμάτι, στο οποίο βρήκαν αρκετές δυσκολίες σε ..πάγο (60μοιρα), αφού η πιο εύκολη επιλογή, είχε από πάνω της τεράστια serac και κορνίζες, που την έκαναν σχεδόν τρομακτική. Εδώ η επιλογή τους για κουβάλημα δυο πιολέ, υπήρξε σωτήρια. Τελικά οι τρεις βγήκαν κορφή (όπου συνάντησαν τον …Profit που τελείωνε δεύτερη διαδρομή!!! Οδηγός Βουνού γαρ) και κατέβηκαν για ύπνο στο Gouter.
Να σημειώσουμε ότι η συγκεκριμένη διαδρομή είχε γνωρίσει πολλές απόπειρες Ελλήνων αναρριχητών τα τελευταία 15 χρόνια (Βουτυρόπουλος, Μπελογιάνης, Χατζής, κ.α.) και πάρά το ότι τεχνικά δεν έχει ιδιαίτερες δυσκολίες, έχει τεράστιο ανάπτυγμά, ασαφή πολλές φορές πορεία, μεγάλο υψόμετρο και βέβαια ασταθή καιρό και χρειάζεται μεγάλη εμπειρία στο αλπικό σκαρφάλωμα, αλλά και μπόλικη τύχη από άποψη καιρού, για επανάληψη.
Συγχαρητήρια παιδιά.
Πάνω φωτό: οι τρεις (Αθανασιάδης, Βουτυρόπουλος, Δασκαλάκης), χαρούμενοι μετά την επιτυχία. Κάτω: η Integrale με τη Noire να ξεχωρίζει αριστερά (φωτο: Δ. Δασκαλάκης).
