Χάρη στην εμπειρία του στο Monte Rosa, το Matterhorn και τα Ortles – Cevedale προσκλήθηκε να λάβει μέρος στην περίφημη ιταλική αποστολή για την ανάβαση της κορυφής Κ2.. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο ίδιος για εκείνη την ανάβαση, η απόφασή του να κατασκηνώσουν στη τελευταία κατά σειρά κατασκήνωση (camp IX), υψηλότερα από ότι είχε αρχικά συμφωνηθεί, είχε αποτελέσει σημείο αντιπαράθεσης μεταξύ των μελών της αποστολής. Παράλληλα, υπήρχε έντονη διαμάχη για το οξυγόνο και τα αποθέματά του, τα οποία δε τους επέτρεπαν να συνεχίσουν όλα τα μέλη της αποστολής μέχρι την κορυφή. Ο ίδιος είχε ισχυρισθεί πως ένα μέλος της αποστολής, ο Walter Bonatti είχε κάνει κατάχρηση οξυγόνου, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να συνεχίσουν όλα τα μελη της αποστολής, κάτι που ο Bonatti αρνήθηκε κτηγορηματικά. Τελικά, μετά από έντονη αντιπαράθεση, ο Compagnoni συνέχισε την ανάβαση μέχρι την κορυφή των 8611 μέτρων μαζί με τον Lino Lacedelli, μένοντας στην ιστορία ως ο πρώτος ορειβάτης που κατέκτησε το Κ2 στις 31 Ιουλίου 1954 (στη βιογραφία του, ο Bonatti έγραψε τη δική του εκδοχή για τα γεγονότα στο Κ2, ενώ αναφέρει πως δεν συμφιλιώθηκε ποτέ με τον Compagnoni).
Ο Compagnoni είχε τιμηθεί με το ύψιστο βραβείο της Ιταλίας, το μετάλλιο τιμής του ενάρετου πολίτη και το 2003 ως «Ιππότης του Μέγα Σταυρού», μία εξίσου πολύ μεγάλη διάκριση για τους Ιταλούς. Η προσφορά του θεωρείται ανεκτίμητη. Όλοι οι λάτρεις του αλπινισμού θα τον θυμούνται πάντα ως έναν από τους πλέον τολμηρούς και πρωτοπόρους ορειβάτες στην ιστορία.
