“Έφυγε” ο Hillary

eh-friends.jpgΟ Sir Edmund Hillary, ο άνθρωπος που μαζί με τον Sherpa Tenzing Norgay ανέβηκε για πρώτη φορά στο Έβερεστ το 1953, απεβίωσε το πρωί της Παρασκευής σε ηλικία 88 ετών.

Γεννημένος το 1919 κοντά στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, ο Hillary ξεκίνησε την αναρρίχηση σε νεαρή ηλικία. Αφού υπηρέτησε τη θητεία του ως πλοηγός της βασιλικής αεροπορίας στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, άρχισε να ασχολείται πιο σοβαρά με την αναρρίχηση στις αρχές του ’50.

Με βάση τη φήμη που είχε δημιουργήσει εκείνα τα χρόνια ως αναρριχητής, ο Sir John Hunt τον επέλεξε στην αποστολή του 1953, όπου με τη βοήθεια 12 ακόμα αναρριχητών, 35 Sherpa και 350 βαστάζων, κατάφερε να ανέβει μαζί με τον Sherpa Tenzing Norgay, στην υψηλότερη κορυφή του κόσμου.

Ο 88χρονος Νεοζηλανδός αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη βοήθεια των ορεινών περιοχών του Νεπάλ και κυρίως της φυλής των Sherpa, από όπου καταγόταν ο βοηθός του στην «κατάκτηση» του Έβερεστ, Tenzing Norgay. Δημιούργησε το Ίδρυμα των Ιμαλαϊων «Sir Edmund Hillary», ένα ίδρυμα το οποίο επένδυσε εκατομμύρια δολαρίων στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής στο Νεπάλ.

Η είδηση του θανάτου του έκανε το γύρο του κόσμου, με τις σημαντικότερες αντιδράσεις να έρχονται από την Αγγλία και τη βασίλισσα Ελισάβετ. Μάλιστα, από αξιωματούχους του παλατιού διέρρευσε πως η βασίλισσα στεναχωρήθηκε πολύ και ότι επρόκειτο να στείλει προσωπικό μήνυμα στην οικογένεια του Hillary, μιας και κατά το παρελθόν τον είχε τιμήσει με τον τίτλο του «ιππότη» για τα επιτεύγματά του και τον είχε συναντήσει αρκετές φορές, με τελευταία το 2004.

Ο Sir Edmund Hillary αποτέλεσε μια έμπνευση για τους απανταχού αναρριχητές. Ανέδειξε το μέτρο του δυνατού σε μια εποχή που πολλά ήταν άγνωστα για την ορειβασία, αλλά πιο πολύ θα τον θυμόμαστε για την ιδιοσυγκρασία του και την αφοσίωσή του στα βουνά και τους ανθρώπους.

SHARE
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1964. Μικρός κοίταζα την Πάρνηθα από το πατρικό μου με τις ώρες. Ήταν για μένα ένας άγνωστος μαγικός κόσμος που άφηνε ελεύθερη τη φαντασία μου. Πεζοπορώ, ορειβατώ, σκαρφαλώνω και φωτογραφίζω στα βουνά από το 1984 και άρχισα να αρθρογραφώ σε ανάλογα περιοδικά από το 1990. Η αγάπη μου για το βουνό με έκανε το 1998 να εκδώσω το περιοδικό ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (1998 – 2015), ενώ από το 2006 έως το 2010 πρόσθεσα και το περιοδικό ΠΟΔΗΛΑΤΗΣ. Έχω γράψει πεζοπορικούς οδηγούς για την Πάρνηθα, τον Όλυμπο, τον Παρνασσό, τα Βαρδούσια κ.α.