Νέες εντυπωσιακές γραμμές μικτής αναρρίχησης στα Λευκά Όρη

Μια νέα αναρριχητική διαδρομή ανοίχτηκε το τριήμερο της Καθαρής Δευτέρας στα θαμμένα κάτω από πολύ χιόνι Λευκά Όρη. Οι Μανόλης Μεσαρχάκης και Νίκος Καλατζάκης, άνοιξαν την «Πλούσια Δώρα» στο Γκίγκιλο, μια διαδρομή με ανάπτυγμα 550μ. συναντώντας δυσκολίες έως 90ο και Μ3+.

Την επόμενη εβδομάδα και πάλι στο Γκίγκιλο, οι Κουτούπης Β. και Καλατζάκης Ν. έκαναν μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια για το άνοιγμα νέας διαδρομής, αλλά λόγω προσανατολισμού (Ν.Α.) και θερμοκρασίας, οι συνθήκες πάγου χειροτέρεψαν και δε κατόρθωσαν τελικά να ολοκληρώσουν, φτάνοντας όμως 150μ. κάτω από το σπασμένο τέλος της ορθοπλαγιάς.

plousia_doraΗ εντυπωσιακή αυτή γραμμή έχει σταθερή δυσκολία με κάποια μικρά κομμάτια χιονιού 70ο μέσα στο “μεγάλο λούκι” πάνω από τον Μεγάλο Τοίχο, αρκετούς παγοκαταρράκτες 5-20 μέτρων και ενδιάμεσα κλίσεις 80-90ο.

_.______4Τους απομένουν περίπου 150μ ως τα σπασμένα της κορυφής που απ’ ότι φάνηκε πρέπει να είναι ιδιαίτερα σκληρά (μικτό πεδίο με αρκετό πάγο κακής ποιότητας λόγω της ώρας σε 85ο κλίση περίπου). Οι φωτογραφίες που δημοσίευσε η σχοινοσυντροφιά δίνουν μια γεύση της διαδρομής.

Στη πρώτη φωτό η πράσινη γραμμή είναι η νέα ημιτελής διαδρομή ως το κόκκινο βέλος. Η μπλε γραμμή μας θυμίζει την “Μονοπάτι για την Ιθάκη” του 1999 και στη τρίτη φωτό, ο Ν. Καλατζάκης σε ένα αρνητικό πέρασμα Μ4+, από την ίδια προσπάθεια.

Πηγή – περισσότερα: climbinchania.blogspot.com/

SHARE
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1964. Μικρός κοίταζα την Πάρνηθα από το πατρικό μου με τις ώρες. Ήταν για μένα ένας άγνωστος μαγικός κόσμος που άφηνε ελεύθερη τη φαντασία μου. Πεζοπορώ, ορειβατώ, σκαρφαλώνω και φωτογραφίζω στα βουνά από το 1984 και άρχισα να αρθρογραφώ σε ανάλογα περιοδικά από το 1990. Η αγάπη μου για το βουνό με έκανε το 1998 να εκδώσω το περιοδικό ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (1998 – 2015), ενώ από το 2006 έως το 2010 πρόσθεσα και το περιοδικό ΠΟΔΗΛΑΤΗΣ. Έχω γράψει πεζοπορικούς οδηγούς για την Πάρνηθα, τον Όλυμπο, τον Παρνασσό, τα Βαρδούσια κ.α.