Μια τεράστια σημαία σε ένα από τα ομορφότερα βουνά του κόσμου: το Ama Dablam (6812μ.). Ήταν αναγκαίο να γίνει αυτό;
Η ιστορία άρχισε πριν μια εβδομάδα: ο Manjushree Thapa, δημοσιογράφος της Nepal Times δημοσιεύει μια φωτογραφία του Ama Dablam, στην οποία μπορεί κανείς να δει μια τεράστια σημαία που φουσκώνει από την κορυφή. Ο Thapa πιστεύει ότι είναι η ιταλική σημαία, αλλά στην πραγματικότητα είναι του Κουβέιτ.
Η δημοσιογραφική έρευνα οδηγεί τελικά σε έναν λογαριασμό Instagram, με την ονομασία KFlag Heroes και εκεί λύνεται το «μυστήριο»: προκειμένου να γιορτάσουν την εθνική τους επέτειο, ορειβάτες από το Κουβέιτ σκέφτηκαν να μπουν στο βιβλίο Guinness ανεβάζοντας τη μεγαλύτερη σημαία του κόσμου στην κορυφή ενός βουνού. Και διάλεξαν ένα από τα ομορφότερα, το Ama Dablam.
150 μέτρα μήκος, 30 μέτρα πλάτος και 150 κιλά βάρος, που μοιράστηκαν στα σακίδια έξι Sherpas! Το “φοβερό” αυτό ρεκόρ, θα είχε ίσως περάσει απαρατήρητο (εκτός φανταζόμαστε από το Κουβέιτ), αλλά ένα τέτοιο εγχείρημα δεν είναι και τόσο απλό. Απαιτεί αρκετή προσπάθεια και δεξιότητες και εδώ μπαίνει στο κάδρο ο Nirmal –Nims – Purja, ο άνθρωπος που ανέβηκε όλες τις 14 8άρες σε μόλις έξη μήνες και έξη ημέρες. Και όχι μόνο τις ανέβηκε, αλλά τις ανέβηκε και «καθαρά», αφού δε χρησιμοποίησε ελικόπτερο.
Ήταν επόμενο να κατηγορηθεί από πολλούς. Έτσι το Σάββατο που μας πέρασε έδωσε τη δική του εκδοχή: «ναι, βοήθησα τους φίλους του Κουβέιτ να σηκώσουν τη σημαία τους στην κορυφή του Ama Dablam για να γιορτάσουν την εθνική τους επέτειο», δηλώνοντας στη συνέχεια ότι όλα κουβαλήθηκαν κάτω, κανένα ίχνος ή σκουπίδι δεν έμεινε στο βουνό, ενώ κανείς από την ομάδα δε κινδύνεψε. Η κυβέρνηση του Νεπάλ από την άλλη δε γνώριζε τίποτα, «έπεσε από τα σύννεφα» και το υπουργείο τουρισμού δήλωσε ότι θα ξεκινήσει έρευνα για το τι και πως έγινε.
Αναμφισβήτητα ο Nirmal –Nims – Purja έχει κερδίσει τεράστια εκτίμηση και δημοτικότητα για τα κατορθώματα και το στιλ του, αλλά… αυτό δεν εμπόδισε πολλούς να του ασκήσουν κριτική. Τα κατορθώματα απαιτούν εκτός από ικανότητες και χρήμα και το χρήμα το φέρνουν οι χορηγοί. Οπότε η δημοσιότητα είναι απαραίτητη.
Όλα αυτά δεν είναι και πολύ πρωτότυπα: τα βουνά –για προφανείς λόγους- έχουν χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα για εθνικούς, προπαγανδιστικούς ή ακόμα και εμπορικούς σκοπούς. Για παράδειγμα, το 1968 ένα Γαλλικό πολυκατάστημα ειδών camping, είχε στήσει στην κορυφή του Mt Blanc τραπέζια και καρέκλες, για να δεχτεί βέβαια ανελέητη κριτική από τους ορειβάτες.
Ίσως κάποτε ο ανθρώπινος πολιτισμός ανέβει επίπεδο, κατορθώνοντας να έλθει σε αρμονία με το περιβάλλον του. Αλλά μέχρι τότε….