Με τις ελπίδες για επιστροφή των Snorri, Sadpara και Mohr να εξανεμίζονται καθώς περνούν οι ώρες, το Άγριο Βουνό κρατά την τελευταία λέξη.
Παρά το ότι ελικόπτερα του Πακιστανικού Στρατού επιχείρησαν έρευνες, κανείς δεν είναι αισιόδοξος για την τύχη των John Snorri, Mohamad Sadpara και Juan P. Mohr που αγνοούνται από χθες το μεσημέρι, σε υψόμετρο πάνω από 8000 μέτρα, με θερμοκρασίες -40ºC και με τον άνεμο να είναι πλέον πολύ δυνατός.
Ο γιος του M. Sadpara, Sajid, που ανέβαινε μαζί τους μέχρι και πάνω από το bottleneck, γύρισε χτες πίσω λόγω βλάβης στη συσκευή οξυγόνου, αναφέροντας ότι οι τρεις είναι καλά, ανεβαίνουν με καλό ρυθμό και θα συνεχίσουν για κορυφή. Πέρασε τη νύχτα στην Κατασκήνωση 3 στα 7440 περιμένοντας τον πατέρα του και τους άλλους δυο συνορειβάτες του.
Σήμερα το πρωί, πείστηκε να κατέβει, εφ’ όσον λόγω της πολύωρης έκθεσης του στο υψόμετρο και της αναπόφευκτης κούρασης, ακόμα και αν οι τρεις εμφανιζόντουσαν, ελάχιστα θα μπορούσε να τους προσφέρει. Τώρα είναι πλέον στην Κατασκήνωση Βάσης. Πάνω στο βουνό έχει μείνει ακόμα ο Pasang Norbu Sherpa που προσπάθησε να ανέβει σε 24 ώρες και η SST του στέλνει υποστήριξη.
Ο Αντώνης Συκάρης έφτασε πριν λίγο στην Κατασκήνωση Βάσης, με σχετικά ελαφρά κρυοπαγήματα τελικά, τα οποία αν δεν του επιτρέψουν να περπατήσει, θα φύγει από την Κατασκήνωση Βάσης με ελικόπτερο.
Από τους ορειβάτες, το K2 αναφέρεται ως το “Άγριο Βουνό“, ένα αιμοβόρο ον που παραμονεύει να αρπάξει τους ανθρώπους. Όπως έκανε και αυτές τις ημέρες δικαιώνοντας το όνομα του. Αλλά τα λόγια του Αμερικανού ορειβάτη Ed Viesturs, είναι πιο κοντά αλήθεια: «Το Κ2 δεν είναι ένα άγριο ον που παραμονεύει πάνω από το Baltoro περιμένοντας να μας πάρει. Απλώς είναι εκεί. Είναι ένα άψυχο βουνό από βράχο, πάγο και χιόνι. Η «αγριότητα» που προβάλλουμε σε αυτό, είναι σαν να κατηγορούμε την κορυφή για τις δικές μας κακές παρεμβάσεις σε αυτό».
