Κ2 winter 20/21: Οι Νεπαλέζοι μπήκαν στο παιχνίδι.

Με τους 10 θριαμβευτές να είναι πλέον κάτω, όλη η ορειβατική κοινότητα αναγνωρίζει ότι παρακολουθήσε μια ιστορική ανάβαση φέτος στο K2.

Αφού πέρασαν εκατό χρόνια μεταφέροντας τα σακίδια των Δυτικών, οι Νεπαλέζοι έκαναν το «colpo grosso», για κάτι που κυνηγούσαν οι καλύτεροι ορειβάτες εδώ και 30 χρόνια. Όλοι περιμέναμε κάτι από τους περίφημους και αξεπέραστους Πολωνούς. Απέτυχαν τα προηγούμενα χρόνια και ετοιμάζονται να ξαναπροσπαθήσουν. Ποιος από εμάς περίμενε να το πετύχουν Νεπαλέζοι; Με βεβαιότητα: κανείς. Γιατί πόσους ορειβάτες από το Νεπάλ ξέρατε; Τον Tenzing Norgay στο Έβερεστ το 1953, αλλά η δόξα ήταν κυρίως των Άγγλων. Υπάρχει και ο Ang Rita Sherpa που στις 22/12/87 έκανε την πρώτη χειμερινή χωρίς οξυγόνο επίσης στο Everest, υπάρχουν και Sherpas που έχουν ανέβει πάνω από 20 φορές το Everest, όπως ο Kami Rita Sherpa (24 φορές!). Μέχρι εκεί.

Αλλά με την προχθεσινή τους επιτυχία οι Νεπαλέζοι περνάνε σε άλλο επίπεδο. Αυτή τη φορά δεν οφείλουν τίποτα σε κανένα, δεν ακολούθησαν κανένα. Φέτος στο Νεπάλ η σαιζόν ήταν σχεδόν μηδενική. Και οι εργάτες αυτοί των βουνών, με τα εκατοντάδες θύματα εν ώρα εργασίας έμειναν άνεργοι, όμως αυτό τους έδωσε και μια ευκαιρία: να αποδείξουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν κι αυτοί. Ακριβέστερα, βρήκαν το χρόνο για να το αποδείξουν.

Και διάλεξαν γι’ αυτό, το τελευταίο άλυτο πρόβλημα των Ιμαλαΐων, την πρώτη χειμερινή ανάβαση του K2. Εκεί που τα μεγαλύτερα ονόματα είχαν αποτύχει. Όσοι παρακολουθήσαμε τα γεγονότα από κοντά, ναι, μπορεί να υπήρχαν τρεις αποστολές με Νεπαλέζους στο K2 αυτές τις εβδομάδες (του Nims, του Mingma Gyalje και της Seven Summit Treks), αλλά ο τρόπος που λειτούργησαν μας κάνει να υποθέσουμε ότι αυτό, μάλλον ήταν τελικά μια πολύ έξυπνη και καλά υπολογισμένη στρατηγική. Πάνω από την Κατασκήνωση Βάσης, αυτοί οι 11 ήταν μια ομάδα και δεν έκαναν απλώς μια ευκαιριακή συνεργασία. Από την αρχή μέχρι το τέλος.

Ο ευνοϊκός καιρός

Φυσικά οι Νεπαλέζοι χρησιμοποίησαν οξυγόνο. Μάλλον όχι όλοι. Μένει να μάθουμε τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες ποιοι και πως ανέβηκαν. Και ήταν πολύ τυχεροί με τον καιρό. Ας πούμε οι Πολωνοί το 18 δεν βρήκαν κανένα παράθυρο καιρού. Σφοδροί άνεμοι και χιονοπτώσεις ήταν το καθημερινό μενού τους. Αλλά οι Νεπαλέζοι δεν βρήκαν απλά καλό καιρό, τον εκμεταλλεύτηκαν κιόλας, κάτι που κανείς στις προηγούμενες έξη προσπάθειες (που ξεκίνησαν τη δεκαετία του 80 με τους Ρώσους) δεν μπόρεσε να κάνει!

Ας σκεφτούμε: η πρώτη ομάδα που έφτασε στην Κατασκήνωση Βάσης του K2 ήταν αυτή των Snorri με τον Ali Sadpara (έναν πολύ δυνατό Πακιστανό ορειβάτη, με πολλές επιτυχίες και μεγάλη εμπειρία και από χειμερινά Ιμαλάια). Φιξάρουν σχοινιά και στήνουν την Κ1. Μέχρις εδώ όλα είναι αναμενόμενα. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα φτάνει η πρώτη Νεπαλέζικη αποστολή του Mingma G. Δεν καθυστερεί καθόλου. Στις 23/12 στήνει την Κατασκήνωση 2 στα 6600. Αμέσως μετά τα Χριστούγεννα, φτάνουν η ομάδα του Nim και η ομάδα της SST. Η τελευταία έχει 18 sherpas από τους οποίους οι τρεις είναι το «fixin team». Αυτοί οι τρεις ενώνονται με τις άλλες δυο Νεπαλέζικες ομάδες και δεν αφήνουν ούτε μια μέρα να πάει χαμένη. Ανεβάζουν υλικό και φτάνουν να στήσουν την Κατασκήνωση 3. Έχουν ήδη ξεπεράσει τα 7000 μέτρα! Πριν καν βγει ο χρόνος!

Ο καιρός ήταν ιδανικός για όλους. Αλλά ενώ οι Νεπαλέζοι ενωμένοι προχωρούσαν τόσο αποτελεσματικά και γρήγορα, οι υπόλοιποι περιορίζονταν σε πάνω – κάτω (rotations) μέχρι την Κατασκήνωση 2. Ναι, τύχη με τον καιρό. Αλλά όχι μόνο τύχη.

Κι’ έτσι, αρχές Γενάρη ο καιρός μπορεί να κλείνει αλλά ο Nim είναι σε θέση να δηλώσει: «Είναι υπέροχο να βλέπουμε την Νεπαλέζικη ομάδα μας να ενώνεται και να συνεργάζεται για έναν κοινό στόχο». Είναι φανερό πλέον πως ακριβώς λειτουργούν. Αλλά πολλοί δυσανασχετούν. Ο παγκόσμιος ορειβατικός τύπος φιλοξενεί δηλώσεις σπουδαίων ορειβατών που καυτηριάζουν τη χρήση οξυγόνου και την ύπαρξη εμπορικής αποστολής. Αρθρογράφοι χαρακτηρίζουν την κατασκήνωση Βάσης «τσίρκο», χαρακτηρίζουν τους δυτικούς που βρίσκονται εκεί «πελάτες» (αλλά πως μπορούν να εξηγήσουν ότι αυτοί που υποτίθεται ότι πληρώθηκαν για να τους οδηγήσουν είναι τόσο μπροστά από τους πελάτες τους;), όλο αυτό είναι «κάπως» και σε πολλούς δεν αρέσει. Αυτά αφήνουν αδιάφορους τους πρωταγωνιστές.

Μερικές μέρες μετά ο καιρός καλυτερεύει και πάλι. Οι Νεπαλέζοι φεύγουν για πάνω χωρίς καθυστέρηση και εκεί στα 6600 της Κ2 έρχεται η απογοήτευση. Βρίσκουν κατεστραμμένες από τον αέρα σκηνές και χαμένο υλικό. Πρέπει να ξαναρχίσουν από την αρχή. Είναι 11/1. Η απογοήτευση ήταν στιγμιαία, πολύ γρήγορα ξεπεράστηκε. Επιστρέφουν κουβαλώντας 35κιλα σακίδια (!!!) και αρχίζει μια ομαδική δουλειά που αποδίδει καρπούς και η οποία μας άφησε άφωνους με την αποτελεσματικότητα της: στις 15/1 οι Mingma G, Mingma David και Mingma Tenzi στήνουν την κατασκήνωση 4 στα 7800. Έχουν ήδη προχωρήσει ψηλότερα από οποιοδήποτε άλλο ποτέ, σε αυτό το βουνό χειμώνα. Κοιμούνται εκεί. 500 μέτρα χαμηλότερα, βρίσκεται ο Nin με άλλους έξη συντρόφους του. Ο καιρός είναι τέλειος και θα παραμείνει για μια τουλάχιστον μέρα ακόμα. Όλοι αναρωτιόμαστε. Η απάντηση ήρθε από μια ανάρτηση του Dawa Sherpa, ιδιοκτήτη της SST, που – είναι φανερό – συντονίζει την όλη προσπάθεια από την κατασκήνωση Βάσης και ανακοινώνει ότι σε λίγη ώρα οι δυο ομάδες θα ξεκινήσουν για την κορυφή και υπολογίζεται η 13:00 ως ώρα κορυφής.

Το πρωί της 16/1 εκατομμύρια άνθρωποι είναι καρφωμένοι μπροστά στις οθόνες και περιμένουν με κομμένη την ανάσα. Η πρόοδος φαίνεται αργή: στις 8 έχουν ξεπεράσει το bottleneck. Στις 11 ανακοινώνεται ότι είναι 200 μέτρα κάτω από την κορυφή, στις 13 ακόμα τίποτα. Όμως ο καιρός είναι τέλειος και μαθαίνουμε ότι περιμένουν ο ένας τον άλλο λίγο κάτω από την κορυφή, προκειμένου να την ανέβουν όλοι μαζί. Και οι 10!!! Και λίγο μετά, ένα tweet από τη Seven Summit Treks φτάνει στις οθόνες μας: «το έκαναν. Οι Νεπαλέζοι ορειβάτες, έφτασαν στην κορυφή του K2, σήμερα το απόγευμα στις 5μμ. τοπική ώρα». Καταπληκτικοί. Το έκαναν να φανεί τόσο απλό!

Και τώρα τι;

Σίγουρα παραμένει το ερώτημα της χρήσης οξυγόνου, που αναμφίβολα διευκόλυνε την προσπάθεια των Νεπαλέζων. O Nim δήλωσε τελικά ότι αυτός ανέβηκε χωρίς, κάτι για το οποίο μάλλον πρέπει να δώσει περισσότερες διευκρινήσεις (πως ένας ορειβάτης στα 8000μ. χειμώνα, χωρίς τη χρήση πρόσθετου οξυγόνου, κρατά ίδιο ρυθμό με κάποιον που κάνει χρήση πρόσθετου οξυγόνου;). Ο Adam Bielecki που κατέκρινε τη χρήση του (να σημειώσουμε ότι οι προσπάθειες των Πολωνών τα προηγούμενα χρόνια έγιναν χωρίς τη βοήθεια οξυγόνου, όπως και όλες οι πρώτες χειμερινές αναβάσεις που έχουν πετύχει οι Πολωνοί – εκτός Everest), ήταν από τους πρώτους που τους έδωσε δημόσια συγχαρητήρια. Αλλά πρόσθεσε με νόημα: «δεν είναι το στιλ μου οι αναβάσεις με πρόσθετο οξυγόνο. Μένει να αποδειχθεί αν το K2 μπορεί να σκαρφαλωθεί χωρίς την ντόπα του οξυγόνου. Το παιχνίδι συνεχίζεται». Η δήλωση αυτή έγινε πριν την ανακοίνωση του Nim. Μόλις την έμαθε δήλωσε: «το σέβομαι αυτό. Συγχαρητήρια». Αναμφίβολα, οι Πολωνοί θα παραμείνουν πρωταγωνιστές τα επόμενα χρόνια σε αυτό το παιχνίδι.

Απομένει επίσης να δούμε τι θα κάνουν τώρα οι άλλοι ορειβάτες που κατέβηκαν όλοι στην Κατασκήνωση Βάσης. Ο John Snorri έφυγε χθες για μια διάσωση σε κοντινό βουνό. Οι Ali Sadpara, Tamara Lunger, Alex Gavan, Juan Pablo Mohr, Αντώνης Συκάρης, που φανταζόμαστε ότι έχουν επηρεαστεί πολύ από το θάνατο του Sergi Mingote προχθές, θα συνεχίσουν τις προσπάθειες; Σύμφωνα με πληροφορίες σήμερα θα γίνει μια συζήτηση στην Κατασκήνωση Βάσης.

Το σίγουρο είναι ότι το παιχνίδι πράγματι συνεχίζεται. Και με τη φόρα που μπήκαν σε αυτό οι Νεπαλέζοι, γίνεται πιο συναρπαστικό!

Οι πρώτες χειμερινές αναβάσεις στις 14 8000μ. κορυφές. Όλες χωρίς οξυγόνο εκτός από το Έβερεστ. 

1. Everest: Leszek Cichy και Krzysztof Wielicki, 17 Φεβρουαρίου 1980
2. Manaslu: Maciej Berbeka και Ryszard Gajewski, 12 Ιανουαρίου 1984
3. Dhaulagiri: Jerzy Kukuczka και Andrzej Czok, 21 Ιανουαρίου 1985
4. Cho Oyu: Maciej Berbeka και Maciej Pawlikowski, 12 Φεβρουαρίου 1985
5. Kangchenjunga: Jerzy Kukuczka και Krzysztof Wielicki, 11 Ιανουαρίου 1986
6. Annapurna: Jerzy Kukuczka και Artur Hajzer, 3 Φεβρουαρίου 1987
7. Lhotse: Krzysztof Wielicki, 31 Δεκεμβρίου 1988
8. Shishapangma: Simone Moro και Piotr Morawsky, 14 Ιανουαρίου 2005
9. Makalu: Simone Moro και Denis Urubko, 9 Φεβρουαρίου 2009
10. Gasherbrum II: Simone Moro, Denis Urubko και Cory Richards, 2 Φεβρουαρίου 2011
11. Gasherbrum I: Adam Bielecki και Janusz Golab, 9 Μαρτίου 2012
12. Broad Peak: Adam Bielecki, Artur Małek, Maciej Berbeka και Tomasz Kowalski, 5 Μαρτίου 2013
13. Nanga Parbat: Simone Moro, Alex Txikon και Ali Sadpara, 26 Φεβρουαρίου 2016
14. K2: Sona Sherpa, Mingma Gyalje, Dawa Tenzing, Kilu Pemba, Nims, Mingma David, Dawa Temba Sherpa, Pemchhiri Sherpa, Gelje Sherpa και Mingma Tenzi Sherpa, 16 Ιανουαρίου 2021