Χρόνια πριν, κατηφορίζοντας απόγευμα τη Χούνη στην Πάρνηθα άκουσα φασαρία: ένα ζευγάρι τσακωνόταν. Η κοπέλα ρωτούσε επιτακτικά το αγόρι «πόσο ακόμα ανηφόρα έχει». Μου φάνηκε αστείο, αλλά αυτό που είδα μόλις κατηφόρισα λίγο ακόμα και τους αντίκρισα πίσω από τα έλατα ξεπέρναγε τη φαντασία μου: ένα ζευγάρι με ρούχα πόλης, όπου το αγόρι κουβαλούσε δυο …βαλίτσες!!! Χωρίς πλάκα. Μόλις με αντίκρισαν, με ρώτησε όλο αγωνία: είναι μακριά το Μπάφι; Τους έδωσα κουράγιο, αλλά είμαι σίγουρος ότι βουνό δεν τους ξανάδε.
Αυτή είναι η πιο άκυρη περίπτωση πεζοπόρων που έχω συναντήσει (όποτε το θυμάμαι αναρωτιέμαι τι διάολο να κουβαλούσαν εκεί μέσα), αλλά πιστέψτε με έχω δει πολλές αστείες περιπτώσεις. Συνήθως σε χαμηλά βουνά, δίπλα στην πόλη, όπου η πρόσβαση σε έναν αρχάριο είναι εύκολη. Περιπτώσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα: ο πιο μεγάλος κίνδυνος στο βουνό, η Νο1 αιτία ταλαιπωρίας είναι ο εαυτός σου. Μπορεί ένα περπάτημα στην Πάρνηθα ή στο Χορτιάτη, να φαντάζει απλό και ακίνδυνο, αλλά για να ισχύσει αυτό, μερικά βασικά πρέπει να τα τηρείς. Μια ΑΒ του περπατήματος δηλαδή.
- Μη φορέσεις τζιν και βαμβακερό T-shirt. Όταν ήμουν στο γυμνάσιο, το φετίχ μας ήταν ένα 501. Το φοράγαμε παντού και κάθε μέρα με ένα βαμβακερό Τ-Shirt ή ένα επίσης βαμβακερό καρώ πουκάμισο. Αλλά οι εποχές πέρασαν και εμείς ανακαλύψαμε ότι τα βαμβακερά ρούχα είναι τα πλέον ακατάλληλα ρούχα για βουνά, ειδικά σε κρύο ή βροχερό καιρό. Αυτό συμβαίνει γιατί το βαμβάκι όταν βραχεί στεγνώνει πολύ δύσκολα, σε αντίθεση με το μαλλί ή τα συνθετικά υλικά. Αποτέλεσμα: κρυώνεις και ακόμα χειρότερα, κινδυνεύεις από υποθερμία. Αυτό ισχύει και για τις κάλτσες. Όσο για το τζιν; Είναι το χειρότερο βαμβακερό, αφού σε κρύο καιρό παγώνει αμέσως. Οπότε αν δεις πεζοπόρο με τζιν, θύμισε του ευγενικά ότι οι εποχές άλλαξαν.
- Έχεις δει πεζοπόρους με κακοφορτωμένα φτηνοσακίδια που πάνω τους κρέμονται παγούρια, σφυρίχτρες, υπνόσακος, υπόστρωμα, φακός και διάφορα άλλα τζιβιτζιλίκια; Μην τους αντιγράψεις. Πάρε ένα σακίδιο και φόρτωσε το σωστά. Αρχίζοντας από κάτω προς τα πάνω, βάλε τα βαριά και τα λιγότερο αναγκαία, ψηλά και στο κεφαλάρι αυτά που θα τα χρειαστείς άμεσα: αδιάβροχο, σνακ, χάρτης, σκούφος. Σε μια πλαϊνή εξωτερική θήκη, βάλε ένα παγούρι. Τίποτα άλλο έξω.
- Αγόρασε ένα μποτάκι της προκοπής. Ναι στο κοντινό σου υπερκατάστημα μπορεί να βρεις μποτάκι με 50 ευρώ. Αλλά μην κάνεις αυτό το λάθος. Ψώνισε από εκεί μια φιάλη για το γκαζάκι σου, μια κουνουπιέρα ή κάτι ανάλογο που μπορείς να το βρεις φτηνά. Όμως για υλικά που έχουν σχέση με την ασφάλεια σου (σακίδιο, μπότες, αδιάβροχο, σκηνή), αγόρασε από ειδικευμένο κατάστημα.
- Το μονοπάτι δεν είναι πεδίο μάχης. Άφησε εκείνο το γελοίο και τεράστιο μαχαίρι στιλ Rambo στο σπίτι (αν έχεις τέτοιο). Αγόρασε ένα πολυεργαλείο. Απείρως χρησιμότερο.
Όχι, δε θα το χρειαστείς! - Τα μπατόν είναι ένα πολύ καλό εργαλείο στα βουνά. Μειώνουν κατά 25% τη φόρτιση που δέχονται τα γόνατα στην κατηφόρα. Αλλά ξέρεις να περπατάς σωστά με αυτά; Ποτέ μην τα βάζεις μπροστά σου καθώς περπατάς. Μπορεί να σκοντάψεις πάνω τους χωρίς καν να το καταλάβεις. Χρησιμοποίησε τους ιμάντες. Στην ανηφόρα βοηθούν να ανέβεις ευκολότερα. Αλλά στην κατηφόρα ένα άγαρμπο πέσιμο με τον καρπό πιασμένο στον ιμάντα, μπορεί να σου στοιχίσει έναν βγαλμένο ώμο.
- Δέσε τα κορδόνια σου σωστά. Ναι, όσο απλό και να ακούγεται, το να δένεις τα κορδόνια σου έτσι ώστε να μη χαλαρώνουν και τελικά να λύνονται είναι ένα θέμα ασφάλειας. Σφίξε σωστά και κάνε διπλόκομπο.
