Στην Madonna di Campiglio, όπου ζούσε, το βράδυ της 8 Μαίου 2008 ο Bruno Detassis έκανε μιά εξαίρεση και δείπνησε πίνοντας δύο ποτήρια κρασί αντί ένα, όπως συνήθιζε. Μετά κάπνισε την πίπα του χαιδεύοντας την ατελείωτη γενειάδα του και πήγε για ύπνο. Έσβησε ήρεμα στον ύπνο του. Ήταν 97 ετών. Ετάφη ντυμένος την εορταστική στολή των οδηγών βουνού.
Στα 82 του χρόνια είχε σκαρφαλώσει με τον – γνωστό από τις αναβάσεις του στην Παταγονία – Ermanno Salvaterra και τους Andrea Sarchi και Mario Bertamini το Spigolo della Madonnina στην Brenta Alta.
Υπήρξε ο Πατριάρχης του Αλπινισμού στο Trento. Άνοιξε περισσότερες από 200 αναρριχητικές διαδρομές στις πιο εντυπωσιακές ορθοπλαγιές των Δολομιτών του Brenta και δίκαια θεωρήθηκε ο πρωταθλητής του 6ου βαθμού. Οι αναρριχητικές διαδρομές που άνοιξε θεωρούνται έργα τέχνης της εποχής του. Υπήρξε αρχηγός και της πρώτης αποστολής των Τρεντίνων στο Cerro Torre στην Παταγονία το 1957.
Γεννήθηκε στο Trento το 1910 από εργατική οικογένεια, που έφερε στον κόσμο 3 θυγατέρες και 2 υιούς που έγιναν οδηγοί βουνού και οι δύο. Ο πατέρας του, Antonio, ξυλουργός στο επάγγελμα, υπήρξε στην εποχή του από τις σημαντικότερες μορφές του συνδικαλισμού στο Trento. Ο Bruno Detassis ξεκίνησε την ορειβασία μέσα από την Εργατική Ένωση Αλπινιστών του Trento, στην οποία γράφτηκε μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Η Ένωση αυτή διαλύθηκε το 1930 από τους φασίστες. Πολλοί μεγάλοι του Ιταλικού αλπινισμού ξεκίνησαν μέσα από τα τμήματα ορειβασίας των εργατικών ενώσεων, συμπεριλαμβανομένου του Riccardo Cassin. Το 1994 το Club Alpino Italiano ονόμασε τον Bruno Detassis Επίτιμο Μέλος του μαζί με τον Cassin. O Detassis τιμήθηκε το 1982 και με την ανώτερη διάκριση αλπινιστικής αλληλεγγύης παγκοσμίως, λόγω των αμέτρητων επιχειρήσεων διάσωσης που οργάνωσε στους Δολομίτες του Brenta και των νέων μεθόδων διάσωσης που επινόησε. Ασχολήθηκε στην δεκαετία του 1930 και με την έκδοση των πρώτων αλπινιστικών οδηγών της σειράς «I Monti d’ Italia».
Τα πρώτα χρόνια της ζωής του εργάσθηκε ως ξυλουργός και υδραυλικός, αλλά γρήγορα το βουνό τον κέρδισε. Εργάσθηκε ως Οδηγός Βουνού και δάσκαλος του σκι και αργότερα Εκπαιδευτής Ορειβασίας στην στρατιωτική σχολή αλπινισμού της Αόστα. Στα 39 του χρόνια ανέλαβε την διαχείριση του ιστορικού καταφυγίου Maria και Alberto, ιδιοκτησίας του CAI της Monza, μπροστά στην ορθοπλαγιά του Crozzon του Brenta, στην οποία ο ίδιος άνοιξε το 1935 την θρυλική αναρριχητική διαδρομή «La via delle guide». Για πολλές δεκαετίες διαχειρίσθηκε το καταφύγιο με αποτέλεσμα να γίνει γνωστός σε πολλές χιλιάδες πεζοπόρων και αναρριχητών που επηρεάσθηκαν από τις απόψεις του περί ορειβασίας, τις οποίες ακούραστα μοιραζόταν με τους περισσότερους που περνούσαν από εκεί. Μιλούσε με τους πάντες. Είχε χρόνο για όλους. Η γνωστή via ferrata delle Bocchette που πολλοί Έλληνες έχουν κάνει στο Brenta, έχει επινοηθεί και χαραχθεί από τον Bruno Detassis. Το καταφύγιο σήμερα διαχειρίζεται ο Claudio, παλαιός πρωταθλητής του σκι και υιός του Bruno Detassis.
Ο Detassis επέλεξε να ασχοληθεί με τα βουνά σε μια δύσκολη περίοδο. Επέλεξε να ασχοληθεί ολοκληρωτικά με αυτά και να γίνει ο «Φύλακας της Brenta». Θα είναι απίθανο να ξεχαστεί. Πάντα αντάλλασσε μερικές κουβέντες με όλους τους ορειβάτες και πεζοπόρους που περνούσαν από το καταφύγιό του, το Refugio Brentei. Τους πρόσεχε όλους ανεξαιρέτως και έδινε σε όλους την ίδια σημασία. Η θετική του ενέργεια θα πλανάται αιώνια στη Brenta.
Προς τιμήν του, μάλιστα, προβλήθηκαν δύο ταινίες μικρού μήκους στο 5ο φεστιβάλ ταινιών στο Trenton της Ιταλίας (Trenton Film festival). Οι δύο ταινίες βγήκαν στην επιφάνεια εις μνήμην του μεγάλου αυτού ορειβάτη και ανθρώπου – σύμβολο της περιοχής Brenta στα Dolomites, αναδεικνύοντας το μεγαλείο και το σεβασμό που προκαλούσε ο Bruno Detassis στο ορειβατικό κοινό.
Πιο συγκεκριμένα, το “Lo domanderò alla montagna” μας γυρνά πίσω στο 1999, δείχνοντας τον Bruno να ανεβαίνει στο ονειρικό περιβάλλον της Brenta. Σκηνοθετημένο από τον Francesco Paladino και παραγωγής Ermanno Salvaterra, το φιλμ αυτό διαθέτει την απαραίτητη ποιότητα για να εντυπωσιάσει τους οπαδούς του Ιταλού ορειβάτη.
Το δεύτερο φιλμ αφορά τη συνέντευξη που έδωσε ο Bruno Detassis στον Lorenzo Paccagnella στις 19 Ιουνίου του 2001. Κατά τη διάρκεια της συνεντεύξεως, ο Detassis εξηγούσε το είδος της σχέσης του με τα βουνά κατά τη διάρκεια των αναβάσεών του, κάτι που αναμφισβήτητα αποκτά ιδιαίτερη σημασία όταν αναφέρεται σε έναν από τους καλύτερους ορειβάτες του κόσμου.
Με τον Bruno Detassis έκλεισε μία ρομαντική εποχή και ένα σοβαρότατο κεφάλαιο της ιστορίας του αλπινισμού.
Οι χιλιάδες των εραστών του βουνού που τον γνώρισαν στους Δολομίτες θα θυμούνται πάντα τις δύο απλούστατες αλλά σημαντικές συμβουλές που έδινε με την βαρειά τρεντίνικη προφορά του σε όλους.
Η πρώτη ήταν “Ricordetelo ben, se rampega prima cola testa, po’ coi pei, e sol ala fin cole man” (να το θυμάστε καλά, η αναρρίχηση γίνεται πρώτα με το κεφάλι, μετά με τα πόδια και μόνον στο τέλος με τα χέρια) και η δεύτερη ότι απαιτείται «η αναζήτηση της ευκολότερης διαδρομής στις δυσκολίες της ορθοπλαγιάς», ενώ τα υπόλοιπα είναι απλώς ακροβασία.
