Ανατολικά του Αξιού – Μπέλλες, Όρβηλος, Παγγαίο, Φαλακρό και Ροδόπη

Ανατολικά του Αξιού υπάρχει μια αλυσίδα βουνών που μπορεί να μην αποτελεί οροσειρά, αφού μεγάλα ποτάμια και πεδινές εκτάσεις τη διασπούν, αλλά έχει χαρακτηριστικά που σε αναγκάζουν να τα δεις σαν ενιαίο σύνολο. Τα βουνά αυτά εν πολλοίς είναι γνωστά μόνο στους ορειβάτες των γύρω περιοχών, οι περισσότεροι από εμάς ξέρουν μια δυο κλασικές πορείες και μετά τίποτα. Ο Άγιος Παύλος, οι καταρράκτες της Ζαγκραντένιας, το Παγγαίο, ο μοναχικός Όρβηλος και η μακριά κορυφογραμμή του Μπέλλες, είναι οι αφορμές για να τα γνωρίσουμε καλύτερα.

 

Μπέλες. Κορυφή «Καλαμπάκα», από Άνω Πορόια – Η ορεινή διαδρομή της φύσης και της ιστορίας.

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ:

Το κατάφυτο αυτό βουνό (ονομάζεται και Κερκίνη), αποτελεί την νότια διακλάδωση των ορεινών όγκων της ΠΓΔΜ και της Βουλγαρίας που βρίσκονται ανατολικά του Αξιού. Ο συμπαγής του όγκος διακόπτεται στα ανατολικά από τον Στρυμόνα, ενώ νοτιότερα βρίσκεται το οχυρό Ρούπελ. Τα παλιά στρατιωτικά μονοπάτια του απομένουν τελευταία ενθύμια των σφοδρών και καθοριστικών πολεμικών συγκρούσεων που διαδραματίστηκαν στην περιοχή. Υπήρξε τόπος σημαντικών μαχών, από τους ύστερους βυζαντινούς χρόνους, στον Α` και Β` βαλκανικό, στον 1^ο και 2^ο παγκόσμιο, στον εμφύλιο. Με υψόμετρο που κυμαίνεται από 300 έως 2030 μέτρα, σήμερα δίνει μια τελευταία μάχη: να προστατέψει την φυσιογνωμία του από την σύγχρονη λαίλαπα των υπέρμετρων διανοίξεων που απαιτούν οι ευκολίες και οι υλοτομικές ανάγκες.

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Πάνω από το χωριό  Άνω Πορόια,  και ψηλά στο πλατανοδάσος του χωριού, υπάρχει ιχθυοτροφείο κάτω από το οποίο ξεκινάει η διαδρομή. Ακολουθώντας την περίφραξη του ιχθυοτροφείου θα βγείτε σ’ ένα ευδιάκριτο μονοπάτι,  το οποίο κινείται ομαλά μέσα στα πλατάνια κι ανάμεσα σε ρυάκια. Το μονοπάτι φτάνει στο τέρμα του πλατανοδάσους κι αρχίζει να ανηφορίζει την κατάφυτη από οξιές πλαγιά, για να βγει σ’ ένα στενό υλοτομικό δρόμο. Τον ακολουθείτε και βγαίνετε σ’ έναν ακόμα φαρδύτερο, που οδηγεί στο μικρό οροπέδιο «Μάβι Γκιόλ» (σε μετάφραση γαλάζια λίμνη – οι χάρτες της ΓΥΣ το ονομάζουν Ασπρολίμνη).

Διασχίστε το όμορφο πλάτωμα για να διασταυρωθείτε με τον κεντρικό χαλικόδρομο του βουνού δίπλα σε μικρό πευκοδάσος. (Αν θέλετε να προμηθευτείτε νερό, κάντε μια παράκαμψη δεξιά στον κεντρικό δρόμο, όπου σε 200 μέτρα υπάρχει βρύση). Διασχίστε κάθετα το δρόμο και συνεχίστε ίσια ακολουθώντας την πρόχειρη, για τις ανάγκες της υλοτομίας διάνοιξη, μία από τις πολλές του βουνού  που θα συναντήσετε.

Η πορεία σας είναι τώρα αρκετά ανηφορική. Αγνοήστε τον δρόμο που θα συναντήσετε πιο πάνω, συνεχίστε  ίσια και, λίγο πριν φτάσετε στην κοίτη μιας ρεματιάς, στρίψτε αριστερά σε μία ακόμα διάνοιξη και ακολουθήστε την για λίγο μέχρι την πρώτη δεξιά στροφή. Στα  150 μέτρα μετά τη στροφή προσέξτε τα σημάδια στα δένδρα και στρίψτε αριστερά στο στενό μονοπάτι που σας οδηγεί έξω από το δάσος, σ’ ένα πλάτωμα με χαμηλή βλάστηση. Χαρακτηριστικό σημείο είναι μία μπανιέρα που χρησιμεύει ως ποτίστρα για τα γελάδια της περιοχής.

Ανεβαίνοντας την πετρώδη πλαγιά που έχετε μπροστά σας, θα συναντήσετε το παλιό στρατιωτικό μονοπάτι που, με δεξιά κατεύθυνση και διαδοχικά ζικ-ζακ, θα σας ανεβάσει πιο ψηλά και θα χαθεί οριστικά στη χορταριασμένη πλαγιά. Εσείς απλώς στοχεύστε την κορυφογραμμή του βουνού που σηματοδοτεί και τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Ακολουθώντας τελικά προς τα δεξιά το αυλάκι των συνόρων, φτάνετε σε 30 λεπτά στην κορυφή «Καλαμπάκα», με τη χαρακτηριστική υπερυψωμένη σκοπιά. Από εδώ μπορείτε να θαυμάσετε τη θέα προς τις δύο λίμνες της περιοχής, την Κερκίνη και τη Δοϊράνη.

---

---

• Δυσκολία: Μέτρια
• Σήμανση: Πορτοκαλί και κόκκινα σπρέι
• Νερό στη διαδρομή: Ναι
• Σημείο εκκίνησης: Άνω Πορόια

---

 

Όρβηλος από Κατάφυτο – Ο απόμακρος φύλακας.

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ:

Αποτελεί την νότια απόληξη του μεγάλου ορεινού συγκροτήματος του Πιρίν της Βουλγαρίας, και είναι τοποθετημένο στο ΒΑ άκρο του νομού Σερρών, στα σύνορα με το νομό Δράμας. Η ψηλότερη κορυφή του στο ελληνικό έδαφος είναι ο Τσολιάς (Αλή Μπουτούς), στα 2212μ, ενώ κάποιες άλλες κορυφές του είναι η Μπούρα, η Σβέλιτσα και η Λίπα. Στις πλαγιές του βρίσκονται οι πηγές του Κρουσοβίτη, παραπόταμου του Στρυμόνα, και πολλών μικρότερων ρευμάτων που καταλήγουν στο Νέστο. Είναι σκληρό και με σκυθρωπή μεγαλοπρέπεια βουνό. Η πεζοπορία στις γυμνές πλαγιές του σε αφήνουν έκθετο στον καυτό ήλιο, ενώ στην κορυφές του θα βρεις το πρώτο χιόνι του χειμώνα, ακόμα κι όταν όλα τα γύρω βουνά είναι ακόμα γκρίζα. Περπατώντας στην συνοριακή κορυφογραμμή του, με κατάλληλη καιρική συγκυρία, μπορεί να βρεθείς να πατάς με το ένα σου πόδι σε χιόνι και με το άλλο σε χόρτο. Είναι η διαφορά της βόρειας, της Βουλγαρικής, πλευράς του, και της νότιας, της Ελληνικής, αυτή η διαφορά που επιτρέπει άλλωστε τα χιονοδρομικά της γείτονος να λειτουργούν πυρετωδώς, όταν τα σχετικά κοντινά, δικά μας, ξεροσταλιάζουν έρημα. Ο διπρόσωπος αυτός γίγαντας, που στέκει φυσικός φρουρός αφύλακτων πλέον συνόρων, δεν ελκύει ορειβάτες, εκτός ίσως από μερικούς φανατικούς, καθώς οι παγωμένες πλαγιές του προσφέρονται για εξάσκηση αλπικών συνθηκών. Κι όμως η ανάβασή του προσφέρει όλα τα σκληρά αποκτούμενα ψυχικά οφέλη της ορειβασίας.

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Από το χωριό Κατάφυτο παίρνετε το δρόμο για την τεχνητή λίμνη του Κατάφυτου. Λίγο πριν το φράγμα της λίμνης, στα δεξιά σας, ξεκινάει χωματόδρομος στον οποίο και στρίβετε. Αγνοήστε τις διασταυρώσεις που συναντάτε μέχρι να φτάσετε στο σημείο που πρέπει να προσπεράσετε το κεντρικό ρέμα.

Αν δεν θέλετε να ακολουθήσετε άλλο το χωματόδρομο, πρέπει πριν το ρέμα να στρίψετε δεξιά σ’ ένα κατεστραμμένο χωματόδρομο και μετά να ανεβείτε την πλαγιά μέχρι την κορυφογραμμή. Καλό όμως είναι να γνωρίζετε ότι η πλαγιά είναι αρκετά ανηφορική και κακοτράχαλη, διάσπαρτη από κουφάρια δένδρων (απομεινάρια παλιάς πυρκαγιάς), που πρέπει να υπερπηδήσετε.

Αλλιώς συνεχίστε το χωματόδρομο, που σε 4 χιλιόμετρα καταλήγει σε φαρδύ διάσελο. Στρίψτε δεξιά, και αφήνοντας οριστικά το δρόμο, αρχίστε να ανηφορίζετε τη ράχη. Θα περάσετε μπροστά από το κατεστραμμένο φυλάκιο της Αγ. Παρασκευής, περιτριγυρισμένο από παλιά πολυβολεία και, συνεχίζοντας τη ράχη, θα προσπεράσετε τους ψηλούς ιστούς των κεραιών και θα μπείτε μέσα στο δάσος. Το μονοπάτι είναι αρκετά ανηφορικό και οι πεσμένοι κορμοί κάνουν την πορεία σας δύσκολη. Όμως πολύ γρήγορα θα βγείτε στη γυμνή κορυφογραμμή που αρχίζει να γίνεται πια ομαλή.

Στο ίδιο σημείο θα βγαίνατε αν δεν ακολουθούσατε τον χωματόδρομο, όπως περιγράψαμε πριν, αλλά την απότομη πλαγιά.

Συνεχίζοντας τη ράχη, παρακάμψτε την κορυφή του «Τριγωνικού» από δεξιά, τραβερσάροντας εύκολα την πλαγιά του ακολουθώντας το παλιό στρατιωτικό μονοπάτι. Περάστε πάνω από τη χιονότρυπα του Όρβηλου, ένα μικρό βάραθρο που στο βάθος του υπάρχει η είσοδος μιας σπηλιάς, και βγείτε σε πολύ φαρδύ χαρακτηριστικό διάσελο. Από εδώ διακρίνεται η κορυφογραμμή με τις ψηλότερες κορυφές και η πορεία σας πλέον είναι προφανής. Το μονοπάτι θα σας ανεβάσει γλυκά στην απότομη πλαγιά μέχρι τη συνοριακή γραμμή στη ράχη του βουνού. Στρίψτε δεξιά ακολουθώντας τα σύνορα και σε 10 λεπτά είστε στον «Τσολιά» την  κορυφή, στα 2213 μέτρα.

---

---

• Δυσκολία: Μέτρια
• Σήμανση: Κόκκινα σημάδια
• Νερό στη διαδρομή: Όχι
• Σημείο εκκίνησης: Κατάφυτο

---

 

 

Φαλακρό, Αγ. Παύλος -H μοναχική κορυφή.

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ:

Αν και η κορυφή του Αγ. Παύλου ανήκει στο Φαλακρό, αρκετοί ορειβάτες την αγνοούν, θεωρώντας ως κορυφές του βουνού μόνο αυτές που κυρίως περιλαμβάνονται στην χοάνη που σχηματίζει ο κεντρικός όγκος του, και που είναι οι ψηλότερες. Συμβάλλει και το γεγονός πως είναι σχετικά αποκομμένη, καθώς η άσφαλτος που συνδέει τη Δράμα με το Νευροκόπι την αφήνει μόνη της, στην άλλη πλευρά του δρόμου. Ωστόσο η κορυφή αυτή με την οποία ‘σβήνει’ το Φαλακρό στα δυτικά, διαθέτει και το υψόμετρο και την ομορφιά και τη δυσκολία, που καθιστούν δελεαστική μια ανάβαση.

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Ακολουθήστε τον κεντρικό ασφαλτόδρομο για Νευροκόπι, έξω απ’ το χωριό Γρανίτης. Στις κατασκηνώσεις της Μητρόπολης Δράμας, στρίψτε αριστερά στο χωματόδρομο που οδηγεί στα ερείπια παλιού εγκαταλειμμένου σανατόριου. Στο σημείο όπου ο δρόμος κάνει αριστερή στροφή, λίγο πριν το σανατόριο, εγκαταλείψτε τον και συνεχίστε ίσια μέσα στο δάσος, στο μονοπάτι.

Το μονοπάτι, φαρδύ και ανηφορικό, κινείται ανάμεσα στις οξιές και φτάνει σε χαρακτηριστικό βραχάκι με θέα. Για αρκετή ώρα τραβερσάρετε στην πλαγιά, πάντα κάτω από την σκιά των δένδρων. Στο τέλος της τραβέρσας το μονοπάτι γίνεται και πάλι ανηφορικό και σας οδηγεί σε ξέφωτα, απ’ όπου μπορείτε να διακρίνετε την κορυφή του Αγ. Παύλου, που είναι και ο τελικός προορισμός. Ανηφορίζετε τα ξέφωτα για να καταλήξετε σε μια μικρή ράχη τριγυρισμένη από οξιές. Ακολουθήστε την για λίγο και στρίψτε δεξιά σε μονοπάτι μέσα στο δάσος, ακολουθώντας τα σημάδια. Τραβερσάρετε την πλαγιά και καταλήγετε σε χαρακτηριστικό μεγάλο διάσελο στην κορυφογραμμή του βουνού, το οποίο και προσφέρεται για στάση, πριν την τελική ανάβαση.

Από εδώ για την κορυφή, δεν υπάρχει μονοπάτι, αλλά η πορεία είναι προφανής. Ακολουθήστε τη ράχη του βουνού, που λίγο πριν το τέλος στενεύει,  περάστε πάνω από τη μικρή ορθοπλαγιά και θα καταλήξετε στο εκκλησάκι του Αγ. Παύλου στην κορυφή.

Από εδώ μπορείτε πλέον να θαυμάσετε τη θέα σ’ όλη την περιοχή με το Φαλακρό, τον Όρβηλο, το Μενοίκιο και το Παγγαίο να σας περιτριγυρίζουν.

---

---

• Σήμανση: Κόκκινα σημάδια
• Νερό στη διαδρομή: Οχι
• Σημείο εκκίνησης: Γρανίτης Δράμας

 

Παγγαίο, Το μονοπάτι της Μεσορόπης – Ανάβαση με τον ήχο του νερού.

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ

Ιερό βουνό της αρχαιότητας, φορτωμένο με μύθους, θρύλους κι απαρχές θρησκειών, το Παγγαίο στέκει στο μέσον κάμπων και πεδιάδων, σαν νησί τριγυρισμένο από τη θάλασσά του. Η ψηλότερη κορφή του είναι το Μάτι (1940μ), χωρίς όμως ορειβατικό ενδιαφέρον, μιας και η, χρήσιμη κατά τ’ άλλα, κεραία παρεμβαίνει καθοριστικά στο περιβάλλον. Αντίθετα οι κορφές Τρίκορφο (1940μ) και Αυγό  (1835μ) αποζημιώνουν με το παραπάνω τους επίδοξους κατακτητές. Με άπλετη θέα στα γύρω βουνά της περιοχής και με απαιτητικές αναρριχητικές διαδρομές, οι κορυφές του Παγγαίου διαθέτουν όσα χρειάζεται για να παρακινήσουν και ν’ αποζημιώσουν τον ορειβάτη. Επιπλέον μια ποικιλία μονοπατιών, αρκετά από τα οποία δυστυχώς χορταριάζουν και χάνονται στην εγκατάλειψη, προσφέρουν επιλογές αναβάσεων. Από αυτές ξεχωρίζουμε ως ωραιότερη, κι επιπλέον με φροντισμένη σηματοδότηση, τη διαδρομή του μονοπατιού της Μεσορόπης. Μια διαδρομή κατάλληλη και για λιγότερο απαιτητικούς πεζοπόρους, οι οποίοι θα αρκεστούν στο πρώτο μέρος της, και θα περπατήσουν δίπλα σε τρεχούμενα νερά και καταρράκτες που σχηματίζουν βάθρες, ιδιαίτερα πρόσφορες το καλοκαίρι για μια δροσερή βουτιά.

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Από την πλατεία της Μεσορόπης ακολουθήστε τις ταμπέλες για να φτάσετε  μέσω του στενού χωματόδρομου στην αρχή του μονοπατιού. Το μονοπάτι, καθαρό και διαμορφωμένο, θα σας οδηγήσει γρήγορα στην πρώτη ξύλινη γέφυρα. Την περνάτε και ξεκινάτε να ανηφορίζετε παράλληλα με το ρέμα. Διασχίστε το ξέφωτο με τις ψηλές φτέρες, προσπεράστε τον πλάτανο με το παγκάκι και συνεχίστε για να περάσετε το ρέμα από την δεύτερη ξύλινη γέφυρα. Το μονοπάτι χτισμένο και με ξύλινα κάγκελα σε πολλά τμήματά του, ανηφορίζει την πλαγιά, προσπερνάει μικρή σάρα και τσιμεντένια βρύση και καταλήγει στο τρίτο και τελευταίο γεφυράκι που σας οδηγεί έξω από το δάσος στη θέση «πουλιάνα».

Με διαδοχικές φουρκέτες ανεβαίνετε την απότομη γυμνή πλαγιά μέχρι να μπείτε σε δάσος με οξιές. Στο σημείο αυτό, αν συνεχίσετε το διαμορφωμένο μονοπάτι, θα οδηγηθείτε σε 500 μέτρα στην είσοδο ποτάμιου σπηλαίου που ονομάζεται  Τσομπάνσουι ή Βοσκότρυπα (για τα ψηλά του βουνού όμως πρέπει να στρίψετε δεξιά σε ασαφές μονοπάτι). Τραβερσάρετε τώρα την πλαγιά με τους κέδρους και μόλις παρακάμψετε από κάτω τη μικρή συστάδα δένδρων, ανηφορίστε το απότομο βράχινο κομμάτι για να καταλήξετε σε υπολείμματα στάνης δίπλα σε σιδερένιο πάσαλο.

Συνεχίστε ίσια στα πρώτα δένδρα και αμέσως στρίψτε δεξιά,  κατηφορίζοντας  την πλαγιά. Θα φτάσετε γρήγορα στο ρέμα  Άμμος, που είναι και το τελευταίο νερό της διαδρομής. Περάστε απέναντι, ανεβείτε την πλαγιά και μπείτε ξανά στο δάσος με τις οξιές όπου θα συναντήσετε φαρδύ σηματοδοτημένο μονοπάτι. Ακολουθήστε τα σημάδια που θα σας οδηγήσουν έξω από το δάσος και, με στόχο τη μικρή συστάδα δένδρων που φαίνεται ψηλά, ανεβείτε την απότομη πλαγιά.

Προσπεράστε τις οξιές και στρίψτε δεξιά σ’ ένα στενό μονοπάτι προσέχοντας να ακολουθείτε την πορτοκαλί σήμανση στα βράχια. Αφού φτάσετε στην κατεστραμμένη από χρυσοθήρες και χωρίς νερό βρύση «Καρτάλι», το εμφανές μονοπάτι θα σας οδηγήσει πρώτα σε μικρή πέτρινη σάρα και στη συνέχεια σε φαρδιά ράχη. Συνεχίστε τραβερσάροντας την πλαγιά παράλληλα με τον κεντρικό ασφαλτόδρομο του Παγγαίου που διακρίνεται πιο ψηλά για να καταλήξετε σ’ αυτόν μετά από μια σύντομη ανηφόρα δίπλα σε δασάκι με πεύκα.

Στρίψτε αριστερά στο δρόμο και σε 70 μέτρα ξαναστρίψτε δεξιά σε παλιό κατεστραμμένο χωματόδρομο για να φτάσετε σε διασταύρωση. Δεξιά και σε 300 μέτρα βρίσκεται το καταφύγιο του ΕΟΣ Καβάλας.

Για την κορυφή «Αυγό» (Πιλαφ-τεπέ) στρίψτε αριστερά μέχρι το τέλος του χωματόδρομου στο τέρμα του παλιού λίφτ, ανεβείτε χωρίς μονοπάτι την πολύ απότομη πλαγιά και θα φτάσετε στην κορυφή με τον μεγάλο σιδερένιο σταυρό στα 1835 μέτρα. Στη συνέχεια μπορείτε να κατηφορίσετε μέχρι το καταφύγιο του Χατζηγεωργίου.

---

 

---

 

Περιηγητικά μονοπάτια Ζαγκραντένιας (Παρθένο δάσος) – Όλες οι αποχρώσεις της Φύσης.

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ

Περιφερειακά του Παρθένου Δάσους υπάρχει μια ευρύτερη προστατευτική ζώνη που μαζί με αυτό ονομάζεται δάσος Φρακτού. Η περιοχή αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά ορεινά οικοσυστήματα, με την παρουσία όλων σχεδόν των ειδών που ζουν στα ελληνικά βουνά. Το υψομετρικό εύρος του δάσους, κυμαίνεται από 780 έως 1953 μέτρα. Βρίσκεται σε καθεστώς προστασίας, καθώς απαγορεύονται η βοσκή και η θήρα, ενώ επιτρέπονται η ξυλοπαραγωγή και η δασική αναψυχή. Η πιθανότητα να συναντηθείτε με κάποιο άγριο ζώο είναι μεγάλη, καθώς δεν είναι συνηθισμένα σε ανθρώπινη παρουσία. Το Αχλαδόρεμα, που μαζί με τα ρέματά του διασχίζει το Φρακτό, σχηματίζει έξι εντυπωσιακούς καταρράκτες που προσθέτουν τις πολύτιμες αισθητικές πινελιές τους. Με αφετηρία το δασικό εργοτάξιο η γνωριμία με το δάσος Φρακτού μπορεί να γίνει ακολουθώντας τις διαδρομές προς τους καταρράκτες του Κρούσοβου και το Αχλαδοχώρι. Η χάραξη των μονοπατιών είναι αυτή που θα έπρεπε να έχουν όλα τα μονοπάτια: εξαιρετική και με επιμελημένη ενημέρωση για τα είδη και τα χαρακτηριστικά των αείφυλλων, πλατύφυλλων, φυλλοβόλων, και κωνοφόρων δένδρων που συναντάμε.

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Από το εργοτάξιο του Φρακτού κατηφορίζετε το χωματόδρομο προς το παρθένο δάσος και σε λίγο φτάνετε σε διασταύρωση. Ο δρόμος αριστερά οδηγεί στην προστατευμένη περιοχή του Φρακτού, γι αυτό και η κλειστή μπάρα απαγορεύει την είσοδο. Εσείς θα κινηθείτε για λίγο προς τα δεξιά κι αμέσως θα στρίψετε αριστερά σε φαρδύ μονοπάτι ακολουθώντας τις ταμπέλες.

Το μονοπάτι κατηφορίζει αρχικά ανάμεσα σε όμορφες συστάδες σημύδας και στη συνέχεια μπαίνει σε δάσος με ψηλά πεύκα. Προσπερνάτε από τα αριστερά τις συμπληγάδες πέτρες – έναν παράξενο βράχινο σχηματισμό-  και, αφού κατηφορίσετε αρκετά, φτάνετε σε μπαλκόνι με εξαιρετική θέα προς τις απέναντι πλαγιές της Ζαγκραντένιας. Το μονοπάτι κατηφορίζει απότομα και σας οδηγεί στο Τζάκι ρέμα. Εδώ συναντάτε και το δρόμο που αφήσατε μισή ώρα πριν. Περνάτε το ρέμα από την ξύλινη γέφυρα κι ακολουθώντας τις υποδείξεις των ξύλινων ταμπελών, κατευθύνεστε προς τις Σάρες τις οποίες θα συναντήσετε πολύ γρήγορα.

Συνεχίζετε κατηφορικά μέσα σε πυκνό δάσος οξιάς και αφού περάσετε πρώτα το ρέμα της Λυκόλακκας και μετά του Κρούσοβου συναντάτε το μονοπάτι που έρχεται από το Φαρασινό. Στρίβετε αριστερά και ανηφορίζετε για τους καταρράκτες. Αγνοήστε προσωρινά τη διασταύρωση για τα ερείπια Αχλαδοχωρίου και συνεχίστε για το δεύτερο καταρράκτη που αξίζει να τον επισκεφτείτε κάνοντας μια μικρή παράκαμψη δεξιά. Συνεχίζοντας προς τα πάνω και αφού περάσετε μια πέτρινη σάρα φτάνετε σε αδιέξοδο. Από εδώ όμως μπορείτε να θαυμάσετε στην απέναντι πλαγιά τους καταρράκτες του Κρούσοβου.

Επιστρέφετε πάλι στη διασταύρωση για το Αχλαδοχώρι (που πιο πριν είχατε αγνοήσει) και στρίβετε αριστερά. Το μονοπάτι προσπερνά τη θέση Λυκόλακκα και τα ερείπια του Αχλαδοχωρίου και καταλήγει στο χωματόδρομο που έρχεται από το εργοτάξιο. Στρίβετε δεξιά  και σε λίγο συναντάτε τη θέση Πανόραμα με βρύση και κιόσκι πάνω σε ανάχωμα απ’ όπου θαυμάζετε τα κάθετα βράχια του Φρακτού που περικλείουν όλη την περιοχή. Συνεχίζοντας τον δρόμο θα ξανασυναντήσετε το ρέμα του Κρούσοβου. Αν ακολουθήσετε το δρόμο προς τα αριστερά θα συναντήσετε το μονοπάτι του Φαρασινού στην έξοδο του, ενώ αν ακολουθήσετε το μονοπάτι στα δεξιά θα ξανασυναντήσετε τη διαδρομή σας ώστε να επιστρέψετε από την ίδια.

---

---

• Σήμανση: Κόκκινα σημάδια
• Απόσταση: 14 χιλιόμετρα (όλη η διαδρομή, πάνε-έλα).
• Νερό στη διαδρομή: Ναι
• Σημείο εκκίνησης : Εργοτάξιο Φρακτού

Κείμενο – φωτό: Θ. Δασκαλούδης/ΕΟΣ Καβάλας